Zoektocht naar zichzelf in surrealistische landschappen
De kleurrijke, surrealistische beelden gemaakt door Sanja Marušić (1991) zijn veelal zelfportretten. Het is een zoektocht naar wie ze is en wat ze wil. Sanja’s foto’s en ideeën ontstaan vanuit haar gevoel, beelden maakt ze intuïtief. Werk uit haar laatste acht shoots heeft ze gebundeld in het boek Sanja Marušić – Collected Works. Haar werk is van In de Melkweg is van 9 september tot en met 8 oktober haar werk te zien in een gelijknamige expositie.
“Ik wilde iets doen met mijn foto’s,” vertelt Sanja over de reden van het fotoboek. “Ik verkoop weleens wat werken, maar verder blijven ze veelal alleen op internet staan. Met het maken van een boek en een expositie ben ik op een andere manier met mijn fotografie bezig. Het geeft me de kans om iets nieuws te maken, bijvoorbeeld door de foto’s op een andere manier te rangschikken. Dat zorgt voor een nieuwe kijk op mijn werk.”
Spanningsveld
“De foto’s heb ik gemaakt tijdens de laatste acht shoots die ik heb gedaan. De foto’s, vrij werk, maak ik onderweg, bijvoorbeeld wanneer ik reis voor een opdracht. In mijn werk gaat het om het spanningsveld tussen mens en natuur. Ik probeer de natuur altijd als iets groots neer te zetten. De mens verdwijnt erin, maar reageert ook op het landschap. Dat zie je terug in lijnen, kleuren en vormen. Deze lopen bijvoorbeeld door zowel landschap als kleding.”
Improviseren
“Het grootste deel van de foto’s bestaat uit zelfportretten. Deze maak ik veelal op gevoel. Ik improviseer op locatie. Daar neem ik wel spullen mee naartoe. De kleding maak ik zelf. Soms kies ik bewust voor geen kleding of voor bodypaint. Nadeel van kleding is dat er altijd een tijdsbeleving aan vast zit, je refereert aan een bepaalde tijd. Op locatie is het een kwestie van uitproberen. Wat werkt, hoe ziet het eruit?”
Zoektocht
“Ik ben continue onderweg. De landschappen veranderen, evenals mijn kleding. Het verkleden staat symbool voor mijn zoektocht. Een zoektocht naar mezelf, en wie ik wil zijn. Dat evolueert. Ik zie het ook in mijn foto’s. Mijn stijl van fotografie verandert, wordt abstracter, extremer, bijvoorbeeld in het kleurgebruik en de mate van uitsnijding. Voor mijn gevoel wordt het minder fotografie en meer collage. In plaats van foto’s wordt het mixed media. Zonder dat het geheel er te digitaal uit gaat zien.”
Gevoelswerelden
“De foto’s tonen verschillende gevoelswerelden. Na mijn afstuderen was ik een tijd heel kritisch op mijn werk. Niets voldeed aan mijn eisen. Dat zie ik terug in de serie Moodscape island, die ik destijds gemaakt heb. Te zien zijn donkere landschappen en kleuren. Op het moment zelf ben ik me daar echter niet van bewust. Ik werk veelal op gevoel, zonder dat ik er heel erg over na heb gedacht. Onbewust speelt het echter wel mee. Naderhand ga je dat ontdekken, zie je overeenkomsten tussen gevoelens en werk. Kleurrijke series heb ik veelal in makkelijkere periodes gemaakt.”
Expositie
De expositie in de Melkweg is mogelijk dankzij een subsidie van het Amsterdams Fonds van Kunst. “Ik wilde niet alleen een expositie van foto’s in lijsten. Met het extra budget kan ik ook een ruimte inrichten als een landschap uit een van de foto’s. Ik gebruik plexiglas om lijnen uit het beeld door te laten lopen in de ruimte. De lijsten heb ik zelf gemaakt en gekleurd. Ik ben heel benieuwd naar de reacties van mensen op mijn werk.”
Crowdfunding
Het 160 pagina dikke koffietafelboek kwam tot stand met behulp van crowfunding. “Dat heb ik via Voordekunst gedaan. Omdat ik vrij veel volgers heb op social media, ging dat relatief makkelijk. Mensen konden daar onder andere het boek vast bestellen. Om hen meer te betrekken bij het boek, worden mensen die drie boeken hebben besteld genoemd in het dankwoord.”
Vrij werk
In de toekomst wil Sanja graag meer vrij werk maken. “Daar droom je als fotograaf van, dat je wordt betaald voor dingen die jij wil maken. Autonoom werk en werk in opdracht hebben beide echter voors en tegens. Ik ben nu al best een einzelgänger. Soms heb ik twee keer per week een shoot en de rest van de tijd zit ik achter de computer. Alleen vrij werk maken lijkt me daarom geen goed idee. Het zou wel fijn zijn wanneer je nog selectiever kan zijn in het kiezen van opdrachten. In mijn geval door bijvoorbeeld alleen muzikanten te fotograferen die ik zelf cool vind.” Meer informatie: www.sanjamarusic.nl/