Dit ben ik – fotoproject voor kinderen in India en Nederland
Maak een zelfportret en een foto van de plek waar je het liefste bent, waar je je veilig of geborgen voelt. Deze opdrachten kregen kinderen uit Pijnacker, Nederland en Narasaraopet in India mee tijdens het fotoproject ‘Dit ben ik’. De resultaten zijn te zien tijdens Fotofestival Naarden-off. Verantwoordelijk voor dit project is de stichting Photo Projects for Children (Photo PFC). Zij zetten deze uitwisseling op in samenwerking met de Lisette Vroege Stichting. Photo PFC zamelt met behulp van een crowdfunding actie geld in voor het maken van een catalogus, met daarin de foto’s en bijbehorende verhalen van de kinderen.
Fotografe Marlike Marks reisde samen met Jan Scheerder en Roline Vroege voor de stichting naar India, om daar onder meer te helpen bij de workshops. Ook in Pijnacker was ze voor de stichting actief. “Tijdens mijn studie aan de Fotovakschool hoorde ik voor het eerst over de stichting. Deze stichting is een initiatief van één van de docenten, Jan Scheerder. Doel van Photo PFC is, om door middel van fotoprojecten, gedachtegoed en omstandigheden van kinderen uit verschillende culturen uit te wisselen. Een mooi gegeven. Daarom heb ik in 2015 geholpen met het geven van fotografieworkshops op de Rehoboth school in Naarden. De eerste uitwisseling vond plaats tussen de school in Naarden en een school in Ciudad Oculta, Argentinië. Voor het huidige project zou ik het inzetten van social media en crowfunding voor mijn rekening nemen, evenals het bijhouden van een blog. Ik heb echter ook lesgegeven in India en Pijnacker.”
“Ik vind het heel leuk om kinderen te leren fotograferen. Zij hebben een mooie open blik en worden niet geremd in hun ideeënstroom door praktische zaken als techniek en compositie. De uitwisseling tussen kinderen uit twee compleet verschillende culturen maakt het project nog interessanter.”
Verhaal
Op de scholen in Nederland en India hebben ze workshops gegeven over de fotografie. “Daarbij ging het niet zozeer over techniek, we gebruikten simpele compact camera’s en camera’s van mobieltjes.In plaats daarvan hebben we het gehad over wat een foto vertelt. In het geval van een zelfportret: wat vertelt de achtergrond? Wat zet je wel op beeld en wat niet? Hoe valt het licht? Welk gevoel wil je uitstralen? Wil je met iemand of iets op de foto?”
Zelfportret
“De kinderen kregen twee opdrachten mee. Ze mochten een zelfportret maken en een foto van een plek waar ze zich veilig of geborgen voelen. Het zelfportret moest door hen zelf gemaakt zijn. Een selfie dus, of een foto gemaakt met een camera en timer. Dat leverde twee foto’s op, die in mei worden geëxposeerd in Naarden. Ze worden tevens opgenomen in een catalogus, behorende bij de expositie. Volgend jaar worden de foto’s ook getoond in India.”
Vrienden en familie, dat zijn de overeenkomsten in de foto’s van de Nederlandse en Indiase kinderen. Verschillen zijn er ook. “De kinderen in Nederland zijn gewend om foto’s te maken. De lessen in Nederland gingen daarom veel soepeler, ze konden sneller aan de slag. In India moesten de kinderen meer leren over de fotografie. Maar omdat het vrij onbekend was, gingen ze ook meer experimenteren. Dat leverde een creatiever eindresultaat op.”
Universeel
“De kinderen in Nederland maakten veelal foto’s van hun huisdier, kamer en de woonkamer. Ook maakten kinderen foto’s op de manege. In India hebben kinderen veel minder een eigen plek. Voor hen is school of de natuur hun favoriete plek, een plek waar ze zich veilig voelen. Daaraan zie je dat het twee verschillende werelden zijn. Maar er zijn dus ook overeenkomsten. Vriendschap en familie, dat is universeel.”
Inkijkje
“De foto’s van de Nederlandse kinderen zijn voor ons misschien een beetje saai, omdat we die beelden kennen. Voor de kinderen in India zijn ze echter heel interessant. Het leuke aan dit project is dat kinderen van dezelfde leeftijd elkaar een inkijkje geven in een compleet andere wereld.”
“Voor mij persoonlijk was het een bijzondere reis. Ik was al van plan om naar India te reizen, maar dat ging vanwege persoonlijke omstandigheden niet door. Dankzij dit project heb ik toch de reis naar India kunnen maken. Het was fijn om les te geven op school en om kennis te maken met de kinderen. We zijn ook bij een aantal kinderen thuis geweest. Daardoor hebben we een heel ander India gezien dan ik als toerist zou zien. Bij aankomst in India voelde ik me er direct thuis. Soms heb je dat met een land. Het is een spiritueel land, met een heel eigen cultuur.”
Dagboek
Marks is autonoom fotograaf. “Mijn fotografie maak ik intuïtief. Ik houd een soort dagboek bij en plaats foto’s van wat ik meemaak. Daarnaast geef ik geregeld workshops. Zo heb ik in januari in de wijk Feyenoord in Rotterdam een workshop gegeven voor vrouwen. Daarnaast werk ik twee dagen als onderwijsassistent op de Fotovakschool. Uiteindelijk wil ik, naast fotograaf, graag docent worden; ik vind het leuk om les te geven.”
De crowfunding actie loopt nog tot en met 5 mei. Meer informatie: http://photopfc.org.