Fotograferen als Rembrandt van Rijn
Horia Manolache heeft in zijn woonplaats San Francisco daklozen geportretteerd voor het project ‘The Prince and the Pauper’. Hij heeft de daklozen tweemaal gefotografeerd: eenmaal in hun dagelijkse kloffie en de tweede keer omgeturnd naar de persoon die ze hadden willen zijn. Horia: “Het idee voor dit project kwam instinctief tot stand. Ik ben het niet eens met de manier waarop daklozen behandeld worden. In de VS komt het regelmatig voor dat deze mensen zonder reden worden vermoord. Ik wilde ze anders laten zien: prachtig, trots en als belangrijke mensen, zoals Rembrandt van Rijn ze zou schilderen.”
“Ik ben begonnen met mensen aan te spreken in het Golden Gate Park in San Francisco,”vertelt Horia over zijn werkwijze.” Ik nodigde ze uit voor een shoot, maar vervolgens kwamen ze niet. Ik raakte zo wel bevriend met iemand die op straat leeft. Hij heeft me een tijdje geholpen. Hij heeft wat mensen gevonden die ik later heb geportretteerd. Daarna ben ik door de stad gaan rijden en heb ik mensen benaderd die onder de snelweg wonen. Ik legde hen uit wat ik deed, wat het idee achter het project was en op een of andere manier heb ik ze weten te overtuigen. Misschien wilden ze mee doen vanwege mijn grappige accent.”
“Het meest onder de indruk was ik van het verhaal van Tammy, een vrouw die model had willen worden. Ze heeft een zwaar leven achter de rug. Haar kinderen zijn slachtoffer geworden van seksueel geweld, gepleegd door haar eerste man. Daarnaast is ze ontvoerd. Haar ouders overleden toen ze nog heel jong was en haar opa en oma gingen er met de erfenis vandoor. Kortom, iemand die het niet bepaald makkelijk heeft gehad in het leven.”
Onlangs was er een expositie in een hotel in San Francisco. “Tammy moest huilen toen ze haar foto’s daar zag hangen. Haar reactie is me echt is bijgebleven. Anderen reageerden verrast op de foto’s. Ik weet inmiddels dat er achter al deze foto’s verhalen schuilgaan. Verhalen die ik graag wil vertellen. Daarom wil ik een boek uitbrengen.”
De fotograaf is bezig met een crowdfunding actie in de hoop het boek te kunnen uitgeven. “Tot dusver heb ik nog maar 20 procent van het bedrag binnen, dat is te weinig om het boek te maken. Toch wil ik graag het verhaal van deze daklozen vertellen. Ik vind dat mensen het dakloos zijn als een tijdelijk probleem moeten zien. Als iemand deze mensen de kans zou geven hun leven te veranderen, zouden ze dat doen.”
“Ik hoop dat dit project ertoe bijdraagt dat mensen hun mening over daklozen een beetje bijstellen. We hebben de neiging om te geloven dat daklozen problemen aan zichzelf te wijten hebben, dat ze te lui zijn om de dingen om te draaien of dat ze dingen verkeerd doen.”
Fouten
“Aan dit project deden bijvoorbeeld mensen mee die gezocht werden in een andere staat omdat ze hun medische rekeningen niet hadden betaald. Een jongen was betrapt op het roken van marihuana. Ik vind dat het leven van mensen niet bepaald moet worden door dit soort fouten. Amerika is nu een beetje aan het veranderen, in ieder geval op het gebied van marihuana. Studies laten zien dat mensen alcohol of drugs gaan gebruiken wanneer ze ongelukkig zijn in het leven. Ik geloof daarom dat daklozen deel uit maken van een veel groter probleem in onze maatschappij. We moeten op zoek naar manieren om deze mensen weer te re-integreren in de samenleving. Vooral jonge mensen zijn op zoek naar manieren om dit te bewerkstelligen. Oudere mensen hebben het wat dat betreft moeilijker. Sommige van hen ondervinden problemen omdat ze in een oorlog hebben meegevochten. Deze mensen hebben alles achter zich gelaten en kiezen ervoor om op straat te leven. Ze hebben vaak een alcoholprobleem.”
Van een aantal daklozen weet Horia hoe het nu, een tijd later, met ze gaat. “Een van hen heeft een baan gekregen. Hij woont samen met zijn vriendin in een hotel. Ook van wat anderen weet ik hoe het met ze gaat. Anderen zijn verder getrokken. Het is lastig om hun verblijfplaats te achterhalen. Ik wil ze graag allemaal het boek geven als het klaar is. Boeken kunnen verandering teweegbrengen bij mensen- hopelijk draagt dit boek bij aan een ander leven voor deze mensen.” Meer informatie: www.horiamanolache.com
