Sometimes I am fourteen – winnaar SO student Award
Student Eliza-Sophie Sekrève won de SO student Award 2025. Zij legt de coming-of-age van haar broertje vast en beleeft daarbij haar eigen jeugd opnieuw. De serie is intiem, kwetsbaar en liefdevol. Je voelt de rust en nabijheid in de beelden. De tussenmomenten, die normaal verloren gaan, worden hier zichtbaar. Het werk is poëtisch en realistisch tegelijk, esthetisch sterk. Voor een student is dit een krachtig portfolio, divers in composities en met een duidelijke signatuur.
Fotograaf over de serie
“In Sometimes I am fourteen (2020-heden) onderzoek ik de relatie tussen mijn acht jaar jongere broertje Lawrence en mij. Lawrence en ik begrijpen elkaar, spreken dezelfde taal, met woorden en zonder woorden. Omdat we ons leven en onze jeugd delen. Omdat we beiden kunstenaars zijn. Het vertrouwen en de hechte band die wij delen blijven even sterk als ik mijn camera tussen ons inhoud.
“Door Lawrence’s overgang van kind naar de adolescentie te documenteren, reflecteer ik tegelijkertijd op mijn eigen jeugdherinneringen. Dit project gaat daarnaast voor mij ook over universele thema’s als opgroeien en het vormen van je eigen identiteit. Ik kom uit een hecht gezin waar familiebanden, vertrouwen en er voor elkaar zijn, heel belangrijke waarden zijn die gemaakt hebben hoe ik naar de wereld kijk. In mijn werk wil ik vastleggen wat juist nú belangrijk is: verbinding. In deze tijd van wantrouwen, onbegrip naar elkaar en steeds meer verdeeldheid in de maatschappij, wil ik met mijn werk een tegenbeweging maken. Laten zien dat we allemaal verbonden zijn, dat we allemaal mensen zijn en in essentie hetzelfde. Ik richt mij met mijn werk op de band tussen mij en de persoon voor mijn camera. Dat is wat mij fascineert, die verbinding. Deze relatie is altijd de basis en het startpunt van mijn projecten. Het verstilde, intieme moment dat ik vastleg in mijn werk als statement tegen die verdeeldheid.”
Het hele artikel lees je in Pf.