Schoonheid van een kauwgompje
Inmiddels heeft hij er een oog voor ontwikkeld. Kauwgompjes, uitgespuugd op straat, het voetpad of zelfs in de natuur. Het lijken bijna kunstwerkjes op zich, met gezichtjes, bijzondere kleuren of structuren. Op zijn Instagram-account plaatst hij dagelijks foto’s. “Ik ga niet echt op zoek,” vertelt Sanne Couprie. “Maar ik houd altijd een oogje op de straat, stoep of tapijt. Ik heb een hond waarmee ik veel wandel. Als ik dan een speelterrein tegenkom, met een interessante ondergrond, ga ik even kijken. Je blijft ermee bezig, kauwgom kom je overal tegen.”
De fascinatie voor kauwgom ontstond een aantal jaar geleden. “Ik zat in Milaan op een trap te lunchen, voor een museum. In de hoek zag ik drie perfect gearrangeerde kauwgommetjes liggen. Dat waren de eerste kauwgompjes die ik heb gefotografeerd. Die vielen me echt op, het was de eerste keer dat ik kauwgom als esthetisch object zag.”
Het vastleggen van de gom werd nog makkelijker met de aanschaf van een iPhone. “Die heb ik altijd bij me. En ik kan er kwalitatief goede foto’s mee maken. Bovendien is het medium om de foto’s te delen binnen handbereik.” Onder de naam @chewingscum plaatst Sanne zijn foto’s op Instagram. Daar staan inmiddels ruim 1500 foto’s op.
Door het fotograferen van de kauwgom heeft Sanne inmiddels heel wat kennis verzameld. Couprie, opgeleid als socioloog, ziet verschillen in de soorten kauwgom die worden gegeten. “Zo eten ze in Nederland andere kleuren kauwgom dan in het buitenland.” Ook varieert de textuur van de kauwgom per seizoen. “In de winter verdwijnt de kleur van de kauwgom. De kou maakt de gom tevens korrelig. In de zomer zie je juist hele kauwgomsporen. Door de warmte wordt de kauwgom zacht en blijft deze in slierten aan je schoenen plakken.”
Niet alleen de verschillende kleuren kauwgom boeien, maar ook de textuur. Door voetafdrukken of banden ontstaan bijzondere patronen. Of krioelt een kauwgompje van de mieren die genieten van de suiker die eraan is blijven plakken.
Couprie fotografeert de gom telkens volgens dezelfde regels. “Het is altijd een foto van boven en de kauwgom moet het middelste vierkant van de gulden snede raken. Regel is ook dat ik van de kauwgom afblijf, ik zit er niet aan.” Via Instagram krijgt hij soms de vraag waarom hij de kauwgom niet opruimt.”Dat is onbegonnen werk. Ik ben me zeker bewust dat kauwgom zo’n 25 tot 30 jaar nodig heeft om natuurlijk op te lossen, maar ik behandel kauwgom niet als afval. Ik probeer het juist in beeld te brengen als een bijzonder object, om op die manier de schoonheid ervan te laten zien. Dat vind ik ook het leuke aan deze serie: dat je iets wat ogenschijnlijk afval is, en door velen niet eens wordt opgemerkt, ook als iets moois kan zien.”
Het Instagram-account van Couprie ‘ontplofte’ onlangs toen Instagram New York (fashion & art department) de fotoserie uitlichtte in haar eigen feed, @instagram. Binnen één nacht zag hij het aantal volgers van zijn Instagram-account met 10.000 nieuwe volgers toenemen. De grote Australische nieuwszender ABC wijdde vervolgens een uitgebreid artikel aan chewing scum.
“Ik heb nu ruim tienduizend volgers. Buiten dat het ontzettend leuk is dat de chewing scum-collectie op deze manier is opgepikt en wordt gewaardeerd, verdien ik er op dit moment niets mee,” lacht Couprie. “Maar wie weet wat er in het verschiet ligt. Als een creatieve art-director van een Stimorol of een Sportlife het oppikt, heb ik de campagne al klaar liggen.”
“Het documenteren van afgedankte kauwgom doe ik puur vanuit mijn eigen fascinatie. Het is vrij kort geleden dat Instagram New York het heeft opgepikt, dus het is nu te vroeg om te zeggen of het me als fotograaf concreet nog opdrachten gaat opleveren. Het geeft misschien wel aan dat ik als fotograaf een andere blik heb. In mijn fotografie toon ik vaker dingen in een andere context, of licht ik dingen uit die als afval doorgaan. Goed voorbeeld is de serie Naked Chicken – waarin ik een geplukte, kale kip menselijk afbeeld. Of de serie over Indiase affiches. De straatkoeien in India vinden de lijm waarmee reclameaffiches op stadsmuren worden vastgeplakt zo lekker, dat ze aan de posters likken. Daardoor ontstaan décollages. Wat voor de een troep is, kan voor de ander een juweeltje zijn, zo blijkt maar. Net als bij de chewing scum-serie.”
Sanne is te volgen via https://instagram.com/chewingscum/ en www.photocouprie.com.