Rough City: de menselijke metropool
Wat maakt Rotterdam een metropool? Is dat de architectuur, de indrukwekkende skyline? Of is het stempel ‘metropool’ voor de Maasstad iets te hoog gegrepen? “Rotterdam is een stad die ervan droomde ooit metropool te worden,” aldus fotograaf Marcel Kollen. “Maar het wordt nooit een stad als New York, daarvoor is het simpelweg te klein. De skyline of architectuur wilde ik daarom niet in kaart brengen. Ik heb me gericht op de inwoners van Rotterdam, de menselijke metropool.” Kollens foto’s zijn van 12 mei tot 26 juni te zien in een buitenexpositie, in hartje centrum. De expositie is onderdeel van ‘Rotterdam viert de stad!’, een culturele manifestatie waarbij de stad 75 jaar wederopbouw viert.
Rotterdam is een dynamische stad, met een grote diversiteit aan culturen. Een stad met een rauw randje, daarom koos Kollen voor de titel Rough City. Voor zijn project ging de fotograaf de straat op. Hij ging op zoek naar verschillende groepen mensen en hun culturele bagage. Daarin richtte hij zich niet alleen op verschillen, maar zocht hij juist een overlap tussen culturen. “Een prachtig voorbeeld kwam ik tegen in de winter. Ik zag een vrouw met een hoofddoek, een moslima, in een cabrio rijden. Op de achterbank stond een kerstboom. Een geval waarin twee geloofsovertuigingen samenkomen. Helaas had ik net mijn camera niet bij me.”
Een ander voorval waarin verschillende culturen perfect samenvallen legt hij wel vast. “Ik zag een heel Hollands tafereel: een draaiorgel op straat. Daarvoor zat een oudere vrouw in een rolstoel, op het punt om taxibusje te rijden. De laadbak was al verlaagd. Bij het draaiorgel stond een man te collecteren die op het oog niet in het plaatje past. Het was een Indiër. Dat is wel het toppunt van integratie.”
Bij het vastleggen van dit soort momenten komt geluk kijken. “Voor deze serie heb ik veel op straat gelopen. Natuurlijk zijn er wel een aantal plekken binnen de stad waar de kans groter is om dit soort momenten te fotograferen. Plekken zoals de Kruiskade en het Centraal Station. Hier komen allerlei mensen van verschillende culturen en achtergronden samen. Ook heb ik foto’s gemaakt bij evenementen. Ik heb er wel bewust voor gekozen dat niet teveel te doen. Ik wilde juist het dagelijkse stadse leven vastleggen.”
Door het project is Kollen anders naar zijn stad gaan kijken. “Het verbaasde me echt hoeveel we in Rotterdam naast elkaar leven. We kijken niet meer op als er iemand met een hoofddoek langs loopt, dat hebben we inmiddels geaccepteerd. In een klein dorp is dat misschien anders. Maar het samengaan van groepen en het samenleven, dat is heel minimaal. Daar ben ik wel van geschrokken.”
Foto’s van de serie Rough City zijn op groot formaat geprint en hangen op straat, midden in het centrum. Hoe is dat voor de Rotterdamse fotograaf? “Ik fiets er vrij regelmatig langs. Elke dag komen er duizenden mensen langs de foto’s, dat is wel gaaf. Het zijn ook grote foto’s, van wel 3,5 meter breed en 1,70 meter hoog. Ze zijn alleen op dit moment bezig in de straat met wegwerkzaamheden. Dat is wel jammer.”
De foto’s van Rough City zijn tevens verzameld in een boekje, eigenlijk een soort catalogus. Het boekje is te koop in Museum Rotterdam. “Het komt ook boven aan De Trap te liggen, de trap met 180 treden die bezoekers van het Stationsplein naar het dak het Groothandelsgebouw brengt. Naast foto’s staat er ook een gedicht van dichter Daniël Dee in.”
In Museum Rotterdam worden naast foto’s van Kollen ook straatfoto’s getoond die gemaakt zijn in de jaren zeventig. “Zo kun je goed zien hoe Rotterdam door de jaren heen is veranderd.” De buitenexpositie is tot en met 26 juni te zien aan de Meent en het Rodezand in Rotterdam. Meer informatie: www.marcelkollen.photo.