Pf#3: Fotografie als introspectieve spiegel
Het nieuwste nummer van Pf staat in het teken van de SO Award van Dupho. In dit nummer hebben we vier portfolios opgenomen van de prijswinnaars en vier studentenportfolio’s. In het redactioneel reflecteert hoofdredacteur Ton Hendriks op de priswinnende fotografen en hun werk.
Redactioneel uit Pf#3 door Ton Hendriks
‘Fotografie is de introspectieve spiegel van onze turbulente tijd’
In tijden van oorlog, politieke onrust en economische crisis is in de hedendaagse fotografie een duidelijke trend zichtbaar: fotografen richten zich steeds vaker op introspectieve thema’s en persoonlijke verhalen. Deze verschuiving naar het persoonlijke domein, waarin introspectie en individuele beleving centraal staan, is niet een plotse ontwikkeling maar kunnen we over een langere periode waarnemen. Was in laatste decennia van de vorige eeuw de fotojournalistiek en de documentaire fotografie de norm, nu is autonome fotografie of persoonlijke storytelling de standaard in de wereld van de fotografie.
Tijdens periodes van wereldwijde crises en onzekerheid verkennen fotografen nieuwe wegen waarin zij emoties en verhalen kunnen delen. Deze trend weerspiegelt een bredere beweging binnen de kunstwereld, waarbij persoonlijke verhalen met centrale thema’s als trauma, familiegeschiedenis en identiteit centraal staan in het creatieve proces. Via de subjectieve benadering van hun onderwerpen kunnen fotografen hun private ervaringen en intieme emoties verwerken en delen met het publiek, dat zichzelf hierin herkent. De weg naar binnen kan een therapeutisch doel hebben, een reis naar zelfonderzoek als reactie op de maatschappelijke onzekerheid, maar kan ook gezien worden als een antwoord op de politieke tegenstellingen zelf: door het tonen van universele ethische waarden van de mens en van de helende kracht van de schoonheid. Het tonen van schoonheid in de kunst is op zichzelf een stil protest tegen de kille rationaliteit en doelgerichte functionaliteit van de economische wereld, waarin alles meetbaar, nuttig en winstgevend moet zijn. Het fotograferen van banale, alledaagse onderwerpen vanuit een persoonlijk perspectief kan ook geduid worden als een reactie op het objectief realisme waarmee fotografie traditioneel werd geassocieerd. De introspectieve subjectiviteit van de dromerige fotograaf die ogenschijnlijk banale dingen fotografeert lijkt hier een daad van verzet tegen het dominante narratief dat via het nieuws over ons uitgespreid wordt en tegen de zogenaamde waarheid van het beeld.
In dit nummer van Pf tonen we enkele fotografen en studenten die de SO Award, de fel begeerde prijs van DuPho, hebben gewonnen. Het juryrapport van SO’25 verwoordt de trend naar bespiegeling in de inzendingen als volgt: “Dit jaar straalt het werk een duidelijke zachtheid uit. In een wereld die steeds harder lijkt te worden, zien we fotografen zoeken naar nieuwe manieren om de rauwe realiteit te bekijken en te belichten. Zoekend naar draaglijkheid van het bestaan en hoop. Veel werken zijn poëtisch en met zorg en aandacht voor detail opgebouwd.”
Verder in dit nummer een interview met Max van Olden, de nieuwe directeur van DuPho, leerzame rubrieken en prikkelende columns. En niet te vergeten de beste fotoapparatuur die een TIPA Award hebben gekregen. En als aparte bijlage treft de abonnee het glossy magazine van Fotofestival Naarden 2025, met het aan de SO’25 verwante eigentijdse thema Kijken door de lens van een ander: Thuis. Fotografie is de spiegel van onze tijd en Pf Fotografie Magazine de lijst om deze spiegel.
Femke Reijerman bouwt in haar atelier een eigen wereld op basis van haar persoonlijke herinneringen, haar mentale archief, die ze vervolgens fotografeert. Deze bloemen vormen een oase van rust en meditatie. De jury zei over haar werk: “Dit werk straalt hoop uit, wat heel fijn is in deze tijd.”