Als je de luchtopnamen van J. Henry Fair voor het eerst ziet, denk je aan abstract expressionist schilderijen. Sommige foto’s lijken een schilderij van Kandinsky. Mooie, felle kleuren geel, rood en groen, uitwaaiende lijnen en wervelende, vloeiende vormen. De fotograaf lijkt een estheticus op zoek naar schoonheid in de abstractie, maar het is slechts de vorm die hij hanteert om de kijker te confronteren met de industriële milieuvervuiling. Wat je ziet is niet mooi, maar eigenlijk lelijk, en rampzalig. De rode en groene kleuren blijken zware metalen te zijn. “Mijn doel is esthetische foto’s te maken en op die manier een dialoog te stimuleren.”
J. Henry Fair is te zien op Fotofestival Naarden op de buitenlocatie bij de kerk
Henry Fair publiceerde vorig jaar het boek Industrial Scars, waarvoor hij wereldwijd vanuit een vliegtuig de vervuiling van verschillende industrieën fotografeerde. Hij gebruikt nadrukkelijk de schoonheid van kleuren en vormen om de littekens van de aarde onder het publiek te brengen. Fair vindt dat kunst altijd twee kanten moet hebben: de esthetische en de intellectuele kant. “Ik probeer door de schoonheid van mijn abstracte landschappen de kijker naar mijn onderwerp te lokken. Bij mijn exposities in musea geef ik veel informatie over de vaak verontrustende werkelijkheid achter de vervuilde landschappen. In de hele discussie over de klimaatverandering zijn er groepen mensen die het probleem niet onderkennen. Daarom heb je sterke visuele informatie nodig om te overtuigen. Beelden komen ons onderbewustzijn binnen en werken daar langer door. Ik maak kunst om men te laten nadenken over de wereld. En van daaruit kan er een verandering komen.”
Henry Fair vindt dat het publiek niet voldoende betrokken is bij de gevaren van de milieuvervuiling en het verontrust hem dat de consument zich niet realiseert waar de onderdelen van zijn smartphone en andere producten vandaan komen. Hij is van mening dat niet alleen de industrie de schuld is van de vervuiling, maar dat het publiek dat industriële producten koopt ook bewust moet zijn van de gevolgen.
In het boek Industrial Scars zijn alle foto’s voorzien van teksten van Lewis Smith en in het voorwoord schrijft Bill McKibben, de oprichter van de milieuorganisatie 350.org: ‘Zie deze beelden als een bewakingscamera van de planeet, die de grootste misdrijven tegen de natuur die wij ooit hebben gekend vastlegt.’
Fair combineert zijn fotografie met milieuactivisme. Zo werkt hij samen met organisaties zoals Rainforest Alliance en de Open Space Institute. Zijn foto’s van boorinstallaties van schaliegas hebben meegeholpen tegen het opboren ervan in de staat New York. Hij is ook de medeoprichter van Het Wolf Conservation Center.
Meer te lezen in Pf Magazine: te verkrijgen in de boekhandel van Fotofestival Naarden
Courtesy Galerie Eduard Planting
Industrial Scars, The Hidden Costs of Consumption, J Henry Fair.
Foreword by Bill McKibben, 350.org, 204 pages, ISBN: 978-1-906506-61-2
