Malek, Irak. Foto Ruben Timman.
Documentair fotograaf Ruben Timman wordt in 2001, tijdens een reportage in Vietnam, wakker na een bijzondere droom. Daarin bevindt hij zich in het Museum der Mensheid. Hij wordt rondgeleid door Kofi Annan. In zijn droom doet hij een schokkende ontdekking: het museum is in slechte staat. De vitrinekasten zijn bedekt met stof, het glas is gebroken en het is er donker. De droom houdt Timman jaren in zijn greep. In 2004 start hij met een project waarvoor hij duizenden mensen fotografeert. Zij verdienen allemaal een plekje in het Museum der Mensheid, waar het draait om de waardigheid en schoonheid van de mens. Pas sinds kort, veertien jaar later, treedt hij echt met het project naar buiten. De eerste kleinschalige expositie is inmiddels achter de rug. Er is zelfs een kans dat het museum uit zijn droom werkelijkheid wordt. “Al is daar wel een wonder voor nodig.”
In de veertien jaar reist hij naar verschillende landen. Overal maakt hij portretten voor zijn museum. In 2015, wanneer hij noodgedwongen zijn studio in Koog aan de Zaan moet verlaten, krijgt hij een nieuwe werkplek op het Hembrugterrein in Zaandam. Bij toeval stuit hij daar op het museum uit zijn droom.
Gebouw 8
Het Hembrugterrein is een voormalig fabrieksterrein, waar vroeger bommen en granaten werden gemaakt. Lange tijd was het daarom niet toegankelijk voor het publiek, maar nu is het een broedplaats voor creatievelingen. Op het terrein staat een voormalig wapendepot, Gebouw 8. Er staan hekken omheen, je mag er niet in vanwege instortingsgevaar. Vanaf het begin trekt het gebouw, maar pas na een jaar durft Timman er naar binnen. “Het was een magisch moment. De tijd stond voor mijn gevoel even stil, ik stond in het museum uit mijn droom. Het klopte echt. De nissen waar de vitrines hadden gestaan, het gebroken glas, het stof, de sfeer. Zelfs de omvang en looproute kwamen overeen. Alleen de meesterwerken ontbraken.”
Foto Ruben Timman
Stichting Museum of Humanity
De ontdekking zorgt voor een nog vuriger wens om het museum te realiseren. Inmiddels heeft hij de Stichting Museum of Humanity opgericht. Ook zijn twee boeken over het project verschenen: eentje met het verhaal over het museum en een koffietafelboek met portretten. Van de laatste zijn nu vier exemplaren gemaakt. Via een crowdfunding actie wil hij geld inzamelen voor het drukken van duizend exemplaren. Daarmee lijkt alles hem nu voor de wind te gaan. Hij zit vol met ideeën. “Projecties op gebouwen, exposities op marktpleinen, een rondreizende expositie.” Zijn doel? Om overal ter wereld mensen met zijn ‘meesterwerken’ aan het denken te zetten over de schoonheid, diversiteit en veelkleurigheid van de mens.
Waar en wanneer het museum er komt, dat is de vraag. Maar dat het er komt, op welke manier dan ook, is voor Timman duidelijk.
Wil je meer lezen over Timmans droom? Bestel dan Pf nummer 5.
