De kinderen van Zanskar
De nederzetting Lingshed in India is een van de meest afgelegen gebieden ter wereld. Hoog in de Himalaya, op zo’n 4000 meter boven het zeeniveau, is het een oase te midden van een dorre bergwoestijn. Het gebied is alleen te voet te bereiken. Met een beetje mazzel duurt de trek zo’n anderhalve dag. Is het slecht weer, dan duurt de trip tot maximaal vijf dagen. De inwoners van het dorp leiden een hard en simpel bestaan, ze zijn vooral op zichzelf aangewezen. Fotograaf Jarek Kotomski bezocht het dorp voor het eerst tijdens een piano-expeditie en raakte betoverd door de schoonheid van het gebied en zijn inwoners. Over de expeditie verschijnt binnenkort een film, over de kinderen die in de nederzetting naar school gaan maakte hij een fotoboek.
Jarek Kotomski groeide op in Polen. Sinds 2006 woont en werkt hij in Londen. Daar studeerde hij aan London College of Communication, UAL. Na het afstuderen rolt hij in het vak van modefotograaf. “Dat was niet zozeer gepland, maar gebeurde, vooral vanwege de kringen waarin ik me bevond.” Op een dag loopt hij in Londen de zaak binnen van een excentrieke pianostemmer, Desmond Gentle, die tevens piano’s opknapt en verkoopt. “Hij vertelde me een verhaal over dat hij een piano naar een afgelegen dorp wilde brengen, hoog in de Himalaya. Hij was nog op zoek naar iemand die zijn reis zou filmen. Daarop besloten ik en mijn vriend, Michal Sulima, mee te gaan.”
“Gentle was op het idee gekomen dankzij één van zijn klanten. Zij liet elk jaar zijn piano door hem stemmen en vertelde over haar voornemen om pianoles te gaan geven op een afgelegen school in de Indiase Himalaya. Ze werd echter zwanger en daarom ging de reis niet door. Het idee liet Gentle, inmiddels bijna 65 jaar en al 40 jaar in het vak, niet meer los. Hij vatte het plan op om zelf een piano te gaan brengen naar het dorp.”
Yaks en pony’s
“Dat was bepaald geen makkelijke klus. Toen al het papierwerk geregeld was, moest hij de piano er nog zien te krijgen. Lingshed is alleen te voet te bereiken. Er gaat wel een weg in de richting van het dorp, maar die houdt op een gegeven moment op. Vandaaruit moet je lopen. In de winter is het dorp vier tot zes maanden praktisch onbereikbaar, en is het afgesloten van de rest van de wereld. Om haar te kunnen vervoeren, moest de piano uit elkaar worden gehaald. De kleine delen werden vervoerd door yaks en pony’s, de grotere delen moesten gedragen worden.”
Shangri La
“Het was een gedenkwaardige reis. Onderweg ging het bijna mis met de piano, maar uiteindelijk is het gelukt deze af te leveren bij de school.” De eerste blik op Lingshed zal Kotomski nooit vergeten. “Je loopt door een onherbergzaam gebied. Het is kaal en je bent overgeleverd aan de elementen. In dit schrale woestijnlandschap tref je opeens een soort oase: je ziet een helling met begroeide terrassen met een uitgekiend irrigatiesysteem van stroompjes. Op de hellingen staan hier en daar typische Ladakhi huizen. Het was alsof we Shangri La zagen. Adembenemend.”
Wil je meer lezen? Bestel dan PF nummer 4.