Zelf printen of een vaklab?
Niets is zo bevredigend voor een fotograaf als zijn werk op groot formaat geprint zien. Pas op een ‘echte’ foto zie je de kwaliteit, sfeer en expressie optimaal naar voren komen. Kwaliteit is dus essentieel bij dit eindproduct. Sommige fotografen houden alles het liefst zelf in de hand met een eigen printer, anderen leunen op een professioneel vaklab, dat met je meedenkt en slimme oplossingen heeft om te voorspellen hoe het beeld er in het groot uit gaat zien. Fotograaf Erik de Cuijk doet allebei.
door Jeroen Jazet
Het zelf printen van je beelden is het meest compromisloos. Je drukt gewoon net zolang opnieuw totdat het 100 procent naar je zin is. Aan de andere kant is de drempel om zelf te printen hoog. Het is een technisch proces met veel haken en ogen. Vooral in het begin heb je er veel werk aan om de kwaliteit op een aanvaardbaar niveau te krijgen. Daarbij moet je behoorlijk wat technische kennis in huis hebben en hier ook plezier aan beleven. Het is helaas niet gezegd dat technische vaardigheid altijd samengaat met een creatieve geest. Veel fotografen blijven aanmodderen met hun DIY print lab, om uiteindelijk toch over te stappen naar een gespecialiseerde afdrukservice, met een illusie, vele cartridges en pakken printpapier armer.
Online
Een tussenstap naar een vaklab is de online afdrukservice. Je stuurt je beelden hiernaartoe en je krijgt ze zonder verdere tussenkomst afgedrukt terug in een envelop. Het is een laagdrempelige en anonieme manier van werken, zonder tussenkomst van een kritisch oog. Je beoordeelt de prints zelf en eventueel stuur je ze opnieuw in als het niet naar je zin is. Er is niemand die met je meedenkt of je wijst op verbeterpunten. Ook proefstroken en bezoekjes aan het lab zijn meestal geen optie.
Lab
Een lab doet de hele dag niets anders dan beelden afdrukken en omgaan met hun klanten. Ze hebben de expertise en de nodige ervaringskennis in huis om (beginners)problemen snel te tackelen. Vaak zijn ze het verlengstuk van de fotografen waarvoor ze werken. Ze kennen de stijl, de sterke en de zwakke punten van de fotograaf en spelen daarop in. Een goed lab ontzorgt zijn klanten, die liever bezig zijn met beeld maken dan afdrukken. Een fotograaf kan leunen op de expertise van het lab, maar betaalt daar ook een navenant (hoog) bedrag voor.
Canon A3
De Arnhemse fotograaf Erik van Cuijk exposeert in Naarden met vijf tweeluiken uit het project ‘Playground 2020’. Hierin portretteert hij jongeren die actief zijn in de publieke ruimte, zoals skaters, free runners en bmx’ers. Ze moeten zich een weg banen in afgekaderde, systematische bouwsels waar ze hun creativiteit dienen te ontwikkelen. Het contrast hiertussen boeit Van Cuijk. Zijn werk print hij, al naar gelang de uiting, op drie verschillende manieren. “Het meeste print ik zelf op mijn Canon A3 printer”, aldus de fotograaf. “Dat is laagdrempelig, en je kunt onbeperkt trial and error toepassen, als je budget het toelaat. Ik was tijdens mijn opleiding aan de Fotoacademie trouwens een van de weinigen die printen leuk vond. De meeste studenten vonden het horror, ook omdat de kleurzweem van een afdruk al anders wordt als de verwarming hoger of lager stond. Ik zag er altijd wel de uitdaging in.”
Zeildoeken
Maar Van Cuijk werkt ook, met name voor grotere afdrukken, samen met vaklabs, zoals Fotolab Kiekie in Amsterdam en Jan R. Smit Fine Art Printing Specialist in Almere. “Die samenwerking is echt fijn”, stelt hij. “Ze denken altijd met me mee en geven me goeie tips. Laatst nog, toen Jan R. Smit me adviseerde de chromatische aberratie weg te halen in Lightroom. Nooit aan gedacht, maar op groot formaat zie je al dat soort dingen extra goed.” Van de vaklabs krijgt Van Cuijk meestal printerprofielen toegestuurd. “Die stel ik dan in Photoshop in als proef, zodat ik precies kan zien hoe mijn foto er in print uit gaat zien. Aan de hand daarvan kan ik dan nog laatste correcties doorvoeren.”
Voor het Fotofestival Naarden maakt van Cuijk gebruik van PPS imaging, de printpartner van Naarden. “Zij maken de prints op grote zeildoeken voor mijn expositie”, legt hij uit. “Ze worden 2,55 meter hoog, zo groot heb ik ze nog nooit gezien. Ik was ook echt een beetje zenuwachtig toen ik de proefstroken ging ophalen. Je werk komt toch in een nieuw stadium door het af te drukken.”
Mocht je de komende tijd meer willen weten over PROJECT, neem dan nu een abonnement op Pf Fotografie Magazine! Ga naar: www.pf.nl/aanbieding-2