Test: Fujifilm X100T
Fujifilm X100T
De Fujifilm X100T is wat je vroeger een edelcompact genoemd zou hebben, wel een compacte camera, maar gebouwd als een professionele camera met alle bijhorende kwaliteit, zowel mechanisch als optisch. Daarbij is de Fuji X100T voorzien van de eigen Fuji Xtrans sensor van APS afmetingen en met ongeveer 16 miljoen pixels. Het objectief is een Fujinon asferical 23mm ƒ/2.0, voorzien van een ring voor de diafragmakeuze en een ring voor het handmatig scherpstellen.
Bijzonder
De X100T zit vol met bijzondere technologie:
Natuurlijk de X-transensor, waarbij het simpele herhalende kleurfilterpatroon volgens de Bayerindeling is vervangen door een systeem waarbij de herhaling is ondergebracht in blokken van 36 pixels. Het voordeel ervan is dat het kleurmoiré verschijnsel zich vrijwel nooit voor doet, een anti-alias filter ontbreekt dan ook in de X100T. Een nadeel van zo’n eigen systeem is dat de RAW-verwerking ook anders moet verlopen en dat alle software ontwikkelaars moeten uitzoeken hoe ze dat het beste kunnen doen. Dat heeft wat vertraging opgeleverd voor de ondersteuning van de eerste Fuji X-Trans camera’s, maar inmiddels is iedereen er weer bij. Wanneer je heel diep gaat graven kun je wel minimale verschillen ontdekken tussen de verwerking van de opnames door verschillende programma’s, maar over het algemeen doen ze het ongeveer even goed, waardoor je gewoon je favoriete programma kunt gebruiken.
Het andere bijzondere onderdeel is de zoeker die twee mogelijkheden biedt: een echte optische doorzichtzoeker waar naar wens ook nog digitaal informatie in gespiegeld kan worden, of een volledig elektronische zoeker. Het voordeel van die laatste is natuurlijk de nauwkeurigheid, een optische zoeker kijkt wel lekkerder. Om bij het handmatig scherpstellen te helpen zijn er opties zoals het uitvergroten van de weergave, de highlichting van de scherpte en een elektronische deelbeeld weergave die in de verte doet denken aan de klassieke meetzoeker, of eerder misschien aan het matglas met een instelwig.
Gewoon zijn dan weer de SD-kaart voor opslag en misschien iets minder gewoon de knoppen voor sluitertijden en belichtingscorrectie en de ring om je diafragma in te stellen.
Scherpstellen
Naast de mogelijkheid om zelf scherp te stellen kent de Fuji X100T ook een autofocussysteem, dat zowel contrast als fase detectie techniek gebruikt. Het is zeker niet langzaam, maar ook niet echt flitsend snel. Het helpt wel om tijdens het fotograferen de optie voor permanent scherpstellen in te schakelen die in het camera menu als ‘prefocus’ wordt aangeduid. De scherpte van het objectief is van een hoog niveau, en alleen ƒ/16 is niet aan te raden wanneer je scherpe opnames wilt, hoewel de afname nog maar betrekkelijk gering is. Het 23 mm ƒ/2.0 objectief levert op de APS formaat sensor de beeldhoek van een 35mm op kleinbeeld, daardoor redelijk universeel inzetbaar voor reportage fotografie.
Knoppen en mogelijkheden
De Fujifilm X100T is een compacte camera met veel mogelijkheden en zoals gewoonlijk moet iedereen haar weg vinden in de menu’s, de instellingen, de manier waarop ze werken en hoe je er vervolgens zelf het prettigste mee werkt. Veel mogelijkheden helpen daarbij niet altijd, maar gelukkig zijn er veel knoppen die je een eigen functie kunt toewijzen zodat je er snel toegang toe hebt. Het duurt even voor je hebt uitgezocht welke keuzes het handigst zijn, ze moeten natuurlijk aansluiten bij je manier van werken. Er is voor mijn gevoel een beetje een onbalans in de werking van de knoppen. Zo gaat de aan/uit schakelaar erg makkelijk op aan wanneer je de camera oppakt of weglegt, maar reageert de camera erg traag op het indrukken van een knop om wakker te worden. Het zal wel een kwestie van wennen zijn.
ISO en RAW
De Fujifilm X100T kent een ISO bereik tot 6400. Alleen wanneer je besluit om uitsluitend opnames in het JPEG-formaat te gaan maken kun je de gevoeligheid hoger instellen, tot 51200. Wanneer je het resultaat van een RAW- en een JPEG-opname op ISO 6400 vergelijkt is duidelijk dat de ruisonderdrukking in de camera heel mooi wordt uitgevoerd. Maar wanneer je van de ruis af wilt doen de opties in de RAW-software er niet echt voor onder. Helaas heb je bij hogere gevoeligheden geen keus. Maar met een hoogwaardig ƒ/2.0 objectief lijken me dergelijke waarden ook maar erg zelden nodig. En wil je bij veel licht toch bij grote openingen werken voor weinig scherptediepte, iets dat bij een 23 mm niet meevalt natuurlijk, dan is er een ingebouwd ND filter om dat mogelijk te maken. Ook WiFi is ingebouwd, met de optie om de camera te bedienen of foto’s te delen. Ik had de camera kort te leen en ben niet meer zo’n 35 mm gebruiker dus kon ik niet helemaal aan de beeldhoek wennen. Binnenkort in P|f gebruikservaringen van een fotograaf die de camera gebruikt.