Raamgracht hoek Groenburgwal 1936
Myriam Laan en Jenny de Oude geven samen het boek ‘Amsterdam 1895-1937’ uit. “In het boek staan niet eerder getoonde sfeervolle foto’s van Amsterdam,” aldus Myriam. “Het geeft echt een mooi beeld van deze periode van 42 jaar. In het begin was men vooral aangewezen op de stoommachine, later werd deze vervangen door elektriciteit.” Half augustus moet het boek klaar zijn.
De dames delen samen een passie voor de fotografie. Myriam maakt zelf foto’s, Jenny heeft een eigen lijstenmakerij in Meppel. “Zo hebben we elkaar ook leren kennen.”
De historische foto’s van Amsterdam kreeg Myriam in haar bezit dankzij een erfenis. “De foto’s heb ik geërfd van een mevrouw die ik heb leren kennen in een verzorgingshuis. Ik maak regelmatig foto’s in verzorgingshuizen. Ik kom dan ook bij mensen thuis, op hun kamer. Soms is er een klik en ontstaat een band met een bewoner. Zo ook met de mevrouw van wie ik de foto’s heb geërfd. Ze had zelf geen erfgenamen. De vrouw had op haar beurt de foto’s geërfd van haar vader, een fotografieliefhebber.”
Leidschestraat 1895
De foto’s zijn vermoedelijk gemaakt door twee fotografen. “Het eerste deel is gemaakt door S.A.B. Taconis, 1867-1928. Tabaksfabrikant en amateurfotograaf in Leeuwarden. Hij woonde een tijd in Amsterdam. Van de tweede fotograaf is geen naam bekend.”
Wat maakt de foto’s zo bijzonder? “De foto’s geven een beeld van het leven uit die tijd. Dat kun je bijvoorbeeld zien aan de kleding. Maar uniek aan de foto’s is dat het echte sfeerbeelden zijn. Een foto van een lantaarnpaal in de mist of een fietswiel, dat zag je niet vaak in die tijd. De foto’s zijn heel kunstzinnig, dat was toen niet gebruikelijk.”
Leidschekade 1895
Hoe was de conditie van de foto’s? “Aardig wat foto’s waren van mindere tot slechte kwaliteit,” aldus Myriam. “Logisch als je beseft dat de oudste foto’s dateren van 1895. Ze zijn toch al 120 jaar oud. Het heeft ongeveer negen maanden gekost om de foto’s te bewerken.”
Het uitgeven van het boek doen de dames in eigen beheer. Het financiële risico dragen ze daarom zelf. “We proberen in één keer zoveel mogelijk boeken weg te zetten. Daarvoor schrijven we verschillende organisaties aan, evenals fotobladen. Het Stedelijk Museum in Amsterdam en het Fries Museum in Leeuwarden zijn erg enthousiast over het boek, zij gaan het boek in de verkoop nemen. We staan ook op de Uitmarkt met ons boek.”
Rembrandtplein 1924
“We kennen elkaar via de lijstenmakerij,” aldus Myriam. “We delen de passie voor fotografie. Het boek is eigenlijk ‘mijn kindje’. Het uitzoeken van foto’s was daarom best lastig. Je wilt het liefst alle foto’s opnemen, maar je moet toch keuzes maken. Gelukkig zaten we wat dat betreft aardig op een lijn. Jenny was wat rigoureuzer en kon mij een beetje afremmen. Dat was nodig voor het evenwicht. We zijn wat dat betreft ook dank verschuldigd aan Arnold Lombarts. We hebben samen heel wat uurtjes gewerkt aan de opmaak van het boek.” Meer informatie: www.deoudelaan.com.
