Onderzoek naar de ontastbare wereld
De kunstenares Stéphanie Solinas (1978, Frankrijk) onderzoekt identiteit en spiritualiteit. Haar kunstprojecten bestaan uit fotografie, video en plastisch werk, maar het onderzoeksproces zelf staat in het middelpunt.
Solinas heeft fotografie aan de École nationale supérieure Louis-Lumière gestudeerd. Vervolgens promoveerde ze aan de Universiteit Paris I Panthéon-Sorbonne. Ze woont en werkt in Parijs, en doceert aan Sciences Po in Parijs en de École Supérieure d’Art et Design Le Havre-Rouen (ESADHaR). Al eerder heeft Solinas met haar project Sans titre (M. Bertillon) in Foam 3h geëxposeerd.
Project – Dominique Lambert (2002-2009)
Dominique is de meest populaire gender-neutrale voornaam in Frankrijk. Dominique staat daarnaast op de 27e plaats van de meest voorkomende namen bij zowel mannen als vrouwen, net als Lambert, de 27ste meest voorkomende achternaam in Frankrijk. Met dit gegeven heeft Solinas 191 Dominique Lamberts uit de telefoongids benadert. Met een doordachte enquête kon Solinas met behulp van deskundigen (een psycholoog, staticus, inspecteur en jurist) en de ‘prefecture de police’ van Parijs karakteriserende kenmerken van deze individuen schetsen.
“Vaak presenteren we onszelf onnatuurlijk. Er is altijd informatie dat gecreëerd of juist vergeten wordt. Wanneer we onszelf aan de ander presenteren, is er altijd iets dat ontsnapt aan de beschrijving van onze eigen identiteit. En dat deel blijft ontastbaar”, legt Stéphanie Solinas uit. Met haar onderzoek wilde ze zo goed mogelijk toegang krijgen tot de ware identiteit van de Dominique Lamberts. Ze experimenteerde met fotografie en andere disciplines om een zo goed mogelijk identificatieschets te creëren.
Vervolgens ging ze op zoek naar evenbeelden van de Lamberts. De individuen met gelijke karakterkenmerken heeft ze geportretteerd. Op de expositie zie je de pasfoto’s van de daadwerkelijke Dominique Lamberts, maar om de beschouwer te laten verlangen naar de identificaties, heeft ze de pasfoto’s omgekeerd gepresenteerd.
Als beschouwer word je een deelnemer van het onderzoek. Het werk is mysterieus en maakt nieuwsgierig naar de identiteit van deze personen. Wie zijn de echte Dominique Lamberts?
Le Pourquoi Pas?
Haar project Le Pourquoi Pas? (in het Nederlands ‘Waarom niet?’) is een vervolg op Dominique Lambert. Hierin onderzoekt Solinas de paranormale wereld. “Waarom zou de spirituele wereld niet bestaan? Met een objectieve kijk worden tastbare zaken onderzocht, maar waarom zou de ontastbare wereld niet onderzocht kunnen worden? Zonder oordeel of het wel of niet bestaat?”
Wanneer Solinas iemand ontmoet die in contact staat met verborgen werelden is ze heel nieuwsgierig naar de onbegrensdheid van de identiteit. “Mediums kunnen soms je toekomst voorspellen. Het zou dan zomaar kunnen dat je identiteit niet hier en nu hoeft te zijn, maar het zou al in de toekomst of in een andere dimensie kunnen zijn.”
Tijdens haar onderzoek kwam Solinas erachter dat IJsland een enorm spiritueel land is. Als onderzoeker werkte ze samen met kunstenaars uit verschillende disciplines, met wetenschappers en met mediums. Ze kijkt objectief naar onderwerpen waar al gauw een oordeel aan blijft hangen. Solinas verbleef in Reykjavik in IJsland en sprak daar met vele burgers en mediums. In IJsland wordt er gesproken over elfen, geesten en hogere dimensies. Deze thema’s zijn daar dagelijkse gespreksonderwerpen en dat geeft toegang tot een andere realiteit. Het gaat over creaties en waar nieuwe ideeën vandaan komen.
Voor haar onderzoek heeft ze verschillende disciplines, zoals video-installatie, driedimensionaal werk en fotografie gebruikt. In IJsland liet ze zich gidsen door mediums. Ze kwam op plaatsen waar elfen gezien zouden zijn. Met lichtgevoelig papier heeft ze de energie van de natuurgeesten vastgelegd. Door het ontwikkelproces heeft het papier een blauwe tint, maar de vormen die vastgelegd zijn lijken abstract-engelvormige figuren. Hiermee laat Solinas zien dat de natuur meehelpt met het vertellen dat er meer bestaat dan de fysieke wereld. Het ging haar niet om het bewijzen, maar om de registratie van een mogelijk ontastbare wereld. Waarom niet? Solinas maakt de parallelle werelden bespreekbaar. Haar werk zet je aan het denken over identiteit en of er mogelijk meer bestaat.
Stéphanie Solinas is tot en met 16 april 2017 te zien in Foam.