Onbereikbare liefde in 033fotostad
Liefde is een van de grote thema’s in het menselijk leven. Maar wat gebeurt er als liefde uit balans is? Wat kunnen we elkaar vertellen over onbeantwoorde liefde, eenzijdige liefde, verloren liefde, verboden liefde, onvoltooide liefde… onbereikbare liefde?
De jonge Oekraïense fotograaf Anton Shebetko studeert momenteel aan de Gerrit Rietveld Academie en wordt steeds bekender vanwege zijn portretten van de Oekraïense LGBTI+-gemeenschap. Zijn foto’s brengen een groep mensen in beeld die vaak wordt gemarginaliseerd of zelfs compleet gewist uit de maatschappij. In zijn fotoserie ‘We Were Here’ schenkt Shebetko de aandacht op LGBTI+-soldaten in het Oekraïense leger. Waar hun seksuele identiteit door de maatschappij en het leger als verboden wordt beschouwd, biedt Shebetko hen juist erkenning. Zowel voor de bijdrage aan de verdediging van hun land als voor hun mens-zijn.
Claire Bontje is een jonge Amsterdamse fotograaf en videomaker. In haar werk stelt zij de mens centraal en legt zij hen vast zonder oordeel, in een heldere en documentaire stijl. Dit is goed te zien in haar fotoreeks ‘Plastic Women’. Claire geeft ons daarbij een intiem beeld van de connectie die mannen voelen met sekspoppen, hun stille vriendinnen. Wij maken op deze manier kennis met een vorm van liefde die soms wordt gezien als vreemd en zelfs verboden. Maar voor deze mannen is de relatie met de plastic vrouwen levensecht.
De Eindhovense fotograaf Esther van Waalwijk exposeert in de expositie één heel bijzondere zwart-wit foto: “De foto is gemaakt met een oude technische veldcamera uit 1890. De sluitertijd voor de foto’s is ongeveer 17 seconden. Het fotografisch moment wordt uitgerekt, waardoor een donkere verstilling ontstaat. Dit is een werk uit 2020, tijdens de corona periode gemaakt voor een posterproject in Eindhoven. In deze pure vorm is hij nog niet vertoond. Het glas tussen de vogel en het meisje is voor mij een soort onbereikbare liefde. Binnen opgesloten zitten tegenover de vrijheid van een vogel.” Esthers symbolische verbeelding van het verlies van vrijheid – dat aanvoelt als het verliezen van liefde – zal velen herinneren aan hun ervaringen tijdens de Coronapandemie.
De jonge fotograaf Hanna Jansen richt zich met haar werk op het in beeld brengen van kwetsbaarheid en van universele menselijke ervaringen. Eén van de onderwerpen waarin Hanna zich specialiseert, is hoe mensen relaties met elkaar vormen. De fotoserie ‘Wavelengths’ is daarvan een prachtig voorbeeld: stellen die uit elkaar zijn gegaan, worden tegenover elkaar in een tweeluik afgebeeld. In hun blikken zijn verschillende emoties te lezen, van verdwaasdheid en verdriet tot frustratie. Deze voormalige stellen zijn uitgelicht maar zij verbeelden een ervaring met verloren liefde die velen zullen herkennen.
Fotograaf Ben Rijnink brengt op een zeer persoonlijke manier zijn dochter Katelijne in beeld. Katelijne heeft een verstandelijke beperking, waardoor de communicatie met haar anders verloopt dan bij anderen. Ben neemt de kijker mee in hun contact. Soms hapert die, soms is die verwarrend en vermoeiend, maar altijd is deze liefdevol. Eigenlijk niet anders dan de meeste ouder-kind-relaties, maar de fotoserie laat een verhouding tussen ouder en kind zien die in onze maatschappij lang niet altijd de aandacht krijgt die zij verdient. Waar nieuwsberichten vaak gaan over (vastlopende) zorg voor kinderen met een mentale handicap, krijgen we hier juist een intiem inzicht in de onbaatzuchtige liefde tussen een vader en zijn dochter. De beelden worden vergezeld van Bens eigen poëzie die verdieping biedt op wat we zien.
De Eindhovense kunstenaar Hanneke Wetzer verbeeldt in haar fotoreeks welk effect de Coronapandemie op haar had: “Toen de eerste lockdown begon, kon ik vanwege de strenge maatregelen niet naar een begrafenis van een goede vriendin. Er was niemand die mij fysiek kon troosten, waardoor ik me extra eenzaam voelde. Ik kreeg behoefte aan een imaginaire friend. Ik wilde echter een tastbare, eentje om tegenaan te kunnen kruipen tijdens een enge film, of die me kon helpen met de afwas zodat we samen liedjes konden zingen. Dus bestelde ik Nadiah. Toen ze met de post arriveerde heb ik haar meteen aangekleed en een kopje thee aangeboden. Sindsdien wonen we samen en is ons intieme beelddagboek te zien op Instagram @me_and_my_dollfriend.” Met haar beelddagboek geeft Hanneke ons een unieke kijk op de omgang met één van de meest eenzame periodes die we tot nu toe hebben meegemaakt.
15 December 2022- 5 februari 2023