terug

Een abonnement op de fotograaf

Je hebt vast weleens meegemaakt dat je wc-papier nodig gehad en er bleek geen rol in huis. Dat was natuurlijk in een tijd dat je nog geen wc-papier hamsterde zoals in maart 2020. Er is al een aantal jaren een oplossing voor dat probleem. Bij www.wcpapieraanhuis.nl kan je een abonnement afsluiten en zorg je dat je nooit zonder een voorraadje wc-rollen zit. Is zo’n model ook toepasbaar voor de fotografie?

Door Werner Pellis

Dertig jaar geleden had niemand zich kunnen voorstellen dat een abonnement op wc-papier een winstgevend verdienmodel zou kunnen zijn. Zo had dertig jaar geleden ook niemand kunnen denken dat we nu geen muziek meer kopen, maar een abonnement op muziek nemen. We kopen geen cd’s maar luisteren via Spotify. Interessant, denk je wellicht, maar wat heb je hieraan in een fotografie magazine? Degenen die kansen zien, snappen natuurlijk dat dit bedoeld is als introductie richting abonnementen in de fotografie. Want ook voor fotografen liggen er kansen op dit vlak.
Bedrijven die klanten hebben met een abonnement hebben een bepaalde zekerheid over toekomstige omzet. Immers, iemand met een abonnement komt telkens terug. Denk maar eens aan je eigen abonnementen op tijdschriften, de sportschool of diensten als Spotify en Netflix. Is zoiets ook interessant voor fotografen?

Autonoom

Stel je bent een autonoom werkend fotograaf. Je bedenkt je eigen projecten, je werkt daar lange tijd aan. Regelmatig wordt je werk tentoongesteld en de kunstuitleen in jouw omgeving heeft ook wat werk van je opgenomen. Als dit jouw verhaal is of iets wat erop lijkt dan weet je ook dat het een uitdagend bestaan is. Dat je lang hebt moeten zoeken naar galeries om mee samen te werken en dat het ook financieel soms behoorlijk uitdagend is. Lukt het om die projectsubsidie binnen te halen? Lukt het om deze maand weer twee werken te verkopen? Zouden ze bij de kunstuitleen mijn werk nog wel willen hebben? Naast alle activiteiten die je al doet heb je misschien inmiddels een vast aantal afnemers van je werk. Daar zitten misschien ook wel particulieren tussen, sommige wellicht verzamelaars, maar de meeste waarschijnlijk incidentele kopers. Die laatste groep is het interessantst. Waarom? Zij willen in kunst investeren, maar wel beperkt. Zij verzamelen niet, maar willen wel af en toe wisselen. Voor dat laatste is er natuurlijk al de kunstuitleen. Maar als mensen voor de kunstuitleen kiezen, dan kunnen ze ook een werk van een andere fotograaf ophangen en bovendien moet de kunstuitleen er ook wat aan verdienen. Dat kan beter bij jou liggen.
Dit kun je doen door dit soort klanten een abonnement op jouw werk aan te bieden. Je wordt dus zelf een soort van kunstuitleen. Jaarlijks (of meer of minder vaak) wissel je een werk of laat je je klanten een ander werk uitkiezen. Zo hebben ze blijvend een werk van jou aan de muur, maar toch variatie. En jij hebt terugkerende inkomsten.

Particulier

De fotograaf die voor particulieren fotografeert en met abonnementen werkt bestaat al langer. Bijvoorbeeld in het concept van het groeiboek of het groeiportret waarbij je één keer per jaar je kind laat fotograferen en zo zijn of haar ontwikkeling kan volgen. De boekjes zijn vaak al vooruitbetaald, alleen de sessies moeten elke keer nog afgerekend worden. Een beetje slimme fotograaf zorgt ervoor dat alles al is afgerekend en dan ligt het aan de klant of ze een afspraak maken of niet. Naast een abonnement op groeiboekjes zijn er nog talloze mogelijkheden. Denk aan een 9-maandensessie, waarbij je elke maand een foto maakt en alle foto’s in één montage worden samengevoegd, zoals bijvoorbeeld Henk van Kooten aanbiedt. Ditzelfde concept kun je toepassen op eerste jaar of jaarlijks vanaf een bepaalde leeftijd. Ook een abonnement op een gezinsfoto’s met extra features in de abonnementsvorm biedt mogelijkheden.

Berlin Die Mauer_8_© Patrick Siemons
© Patrick Siemons, Berlin Die Mauer

Bedrijfsfotografie

Stel je bent een fotograaf die veel aan bedrijfsfotografie doet en dus veel in opdracht werkt van bedrijven, organisaties, stichtingen en dergelijke. Als je voor dat soort klanten werkt is het vaak ‘hollen en stilstaan’. Je wordt vrij laat gebeld voor een opdracht, het moet snel klaar zijn en regelmatig merk je bij terugkerende opdrachten dat ze er pas laat aan gedacht hebben om jou te bellen. Een fotograaf uit Waalwijk maakt regelmatig portretten voor een bedrijf bij hem in de buurt. In eerste instantie was dat incidenteel. Het bedrijf belde hem als ze foto’s nodig hadden van werknemers voor LinkedIn of voor andere social media. Om meer structuur te bieden in zijn eigen werkzaamheden en inkomen bood de fotograaf het bedrijf een abonnement aan. Dat klinkt logisch, maar wat heeft het bedrijf daar voor belang bij?
Onze collega uit Waalwijk ontzorgt zijn klant. Elke eerste dag van de maand is hij in de ochtend enkele uren bij het bedrijf om nieuwe medewerkers te fotograferen. Dat is waarvoor hij vroeger gebeld werd. Verder kunnen medewerkers die al eerder op de foto zijn geweest, maar een nieuw beeld van zichzelf willen omdat het vorige verouderd is, opnieuw op de foto. Dat laatste is een van de pluspunten van het abonnement. Want was dit er niet, dan was het echt zo’n klus van: dat moeten we nog eens doen.
Ook zorgt hij dat er elke maand nieuwe beelden worden geschoten voor social media doeleinden. Dat doet hij in overleg met de communicatieafdeling. Zij leveren input maar vaak komen ideeën van beelden ook van hem. Door het abonnement is er vaker nieuw beeld beschikbaar. De Waalwijkse fotograaf rekent hier een vast tarief voor.

Journalistiek en documentair

Zijn er ook abonnementsmogelijkheden voor journalistieke of documentaire fotografen? Voor die fotografen is het moeilijker om abonnementen aan te bieden. Vaak hebben ze regelmatige opdrachtgevers en zijn de tarieven al behoorlijk scherp. Zijn er manieren die kunnen zorgen voor meer continuïteit? Jazeker, stel bijvoorbeeld een vaste rubriek voor bij het medium waar je voor fotografeert. Een fotorubriek of een rubriek met een kort stukje tekst dat je eventueel zelf kan verzorgen. Hoe onderscheidend je fotografeert en hoe meer je bekend staat om je eigen stijl van fotograferen, hoe beter je betaald wordt voor zo’n rubriek. Veel grote kranten werken met fotografen met zo’n vaste rubriek. In het magazine van Trouw staat bijvoorbeeld altijd de rubriek van Martijn van de Griendt.
In welke vorm van fotografie je ook actief bent, abonnementsvormen bieden mogelijkheden voor terugkerende inkomsten. De ene tak van fotografie is er wat geschikter voor dan de andere maar mogelijkheden zijn er zeker. Kijk naar je eigen situatie en grijp je kansen.

Wil jij op de hoogte blijven van ONDERNEMEN binnen de fotografie? Neem nu een abonnement op Pf Fotografie Magazine!