terug

De verrassing van het vinden

Foto Peter Tonningsen
Foto Peter Tonningsen

In Flotsam & Jetsam maakt de Amerikaanse fotograaf Peter Tonningsten de mooiste collages van items die hij heeft gevonden langs de kust van San Fransisco. “Het project gaat over onze cultuur, consumptie, het gebruik en de staat van zee en kust. Daarnaast gaat het, meer specifiek, over mijn ervaringen met het wonen op het eiland Almeda en het doen van ontdekkingen. Het draait om het hele proces van zoeken, vinden en het omvormen van gevonden voorwerpen in iets nieuws.”

Het project ontstaat vanuit zijn deelname in 2008 aan Almeda On Camera (AOC), een kunstevenement. “Aan dit evenement doen jaarlijks 48 kunstenaars mee. Almeda wordt op de kaart verdeeld in 48 stukken en elke kunstenaar krijgt een stuk toebedeeld. Vervolgens hebben ze 48 uur de tijd om foto’s te maken binnen deze sectie. Deze foto’s vormen de basis voor hun kunstwerk.”

Strand

“Mijn sectie bevatte dat jaar een deel van het strand. Daar vond ik een foto. De kwaliteit van de foto sprak me aan, evenals de gedachten die deze bij me opriep: een verloren foto waar een heel verhaal achter schuil gaat. Ik zette mijn zoektocht voort tot ik 48 items had gevonden. Deze heb ik gescand en daar heb ik een kunstwerk van gemaakt. Er was veel interesse in het werk, daarom ben ik in een groter gebied doorgegaan met zoeken naar items.”

De foto die Peter Tonningsen vond
De foto die Peter Tonningsen vond

Uren en uren

De voorwerpen heeft hij gevonden aan de kust van San Francisco Bay en het water rond Almeda en Oakland. “Ik heb uren en uren besteed aan het zoeken en verzamelen, schoonmaken en uiteindelijk scannen van items op een flatbed scanner. Daarna heb ik elk bestand bewerkt, ze van een zwarte achtergrond voorzien en gezorgd voor de juiste schaalgrootte. Vervolgens heb ik de bestanden gesorteerd op basis van kleur, inhoud en vorm.”

Speelgoed-granaat

De zoektocht levert rare en onverwachte objecten op. “Bijvoorbeeld een speelgoed-granaat en geld, drugs, een stethoscoop, de pil en drift cards, die expres in de Bay zijn gegooid om de verspreiding van uitheemse soorten te bestuderen. De verrassing van het vinden, zorgt ervoor dat je blijft zoeken.”

Foto Peter Tonningsen
Foto Peter Tonningsen

Luipaardhaai

De meest memorabele vondst is een dode jonge luipaardhaai. “Niet omdat het zo ongebruikelijk was om deze te vinden (in de Bay zie je wel meer van dit soort dieren), maar vanwege het omgaan met het dier. Ik nam het dier mee naar huis, het stonk een uur in de wind. Het kostte me zo’n 30 tot 40 minuten om het dier te scannen. Na het scannen liet ik het dier op de scanner liggen, terwijl ik in mijn donkere kamer de andere items die ik had gevonden ging wassen. Toen ik terugkwam, was de haai verdwenen! Eerst twijfelde ik of het dier wel echt dood was geweest en keek ik rond de scanner. Maar toen begon het me te dagen. Na even zoeken vond ik mijn kat met de haai, verstopt achter de meubels. Ik verpakte de haai in meerdere zakken en gooide hem bij het afval. De volgende dag kwam ik erachter dat het beeld van de haai helemaal wazig was, omdat de kat het dier van de scanner had getrokken. Er restte me niets anders dan de haai uit de afvalbak te vissen en deze opnieuw te scannen. De geur was er niet echt beter op geworden…”

Foto Peter Tonningsen
Foto Peter Tonningsen

Rubberen handschoenen

“Voor mensen zag het er misschien gek uit: een man die met grote gele rubberen handschoenen door het afval en modder gaat. Ik vond het echter heerlijk om te doen. Ik was niet zozeer op zoek naar specifieke items, maar pakte alles op waar mijn oog op viel, dingen die ik nog niet had of items die mijn collectie zouden kunnen verbeteren. Op een gegeven moment liet ik daarom de pennen, aanstekers en ballen liggen, omdat ik daar al genoeg van had. Het sorteren en het kiezen voor een bepaald thema kwam pas na het schoonmaken en scannen.”

Foto Peter Tonningsen
Foto Peter Tonningsen

Tastbaar

Voor Tonningsen is het de eerste keer dat hij onderwerpen fotografeert met behulp van een scanner. “Ik zie scannen als een vorm van fotografie. Het feit dat je bij deze techniek direct een afdruk krijgt, spreekt me aan. Door het directe contact van de scanner met het object is het resultaat voor mijn gevoel meer tastbaar. De scanner heb ik bij een volgend project, Descent, nogmaals ingezet. Dat omvat een serie van collages van vogels, gemaakt met specimens en de archieven van het UC Berkeley’s Museum of Vertebrate Zoology.” Meer informatie: www.petertonningsen.com.