Caremans voor zevende keer naar Spelen
In Rio vinden van 5 tot en met 21 augustus de Olympische Spelen plaats. De Belgische fotograaf Dirk Caremans gaat naar Rio om paardensport te fotograferen. Het worden zijn zevende Spelen.“De Olympische Spelen hebben iets magisch voor sporters. Persoonlijk kijk ik er ook naar uit. Het is een hele leuke job, alleen wel stresserend. Aan de ene kant is het geweldig dat de Spelen in Rio plaatsvinden, aan de andere kant zijn er in Brazilië wel veiligheidsissues.”
Over die veiligheidsissues: “Op Facebook zag ik foto’s van Braziliaanse agenten met een spandoek met de tekst ‘Kom niet, het is hier gevaarlijk.’ Dat zet je toch aan het denken. Al is het wel zo dat de paardensport wordt gehouden in een militair kamp. Daar worden slaapplekken voor zo’n 1200 journalisten gerealiseerd. Daar ben je vrij veilig, lijkt me. En verder geldt wat mij betreft: als je zelf geen domme dingen doet, dan doen anderen dat ook niet.”
Caremans staat er nuchter in. Zo is ook zijn voorbereiding. “Het is een kwestie van je materiaal checken, en zorgen dat alles in orde is.” De fotograaf maakt in Rio foto’s van alle paardensportonderdelen: dressuur, springen en eventing. De laatste is zijn favoriet. “Deze ruiters zijn eigenlijk het meest compleet. Ze hebben namelijk drie onderdelen waarop ze moeten presteren: dressuur, springen en cross country. De cross bevat vaak spectaculaire hindernissen. Dat maakt het uitdagend.”
De fotograaf is net terug uit Aachen, waar jaarlijks een belangrijk paardensportevenement wordt gehouden. “Dit soort grote evenementen, zoals het concours hippique in Aachen en Spruce Meadows zijn qua beleving vergelijkbaar met bijvoorbeeld Wimbledon. De grote kampioenschappen zijn natuurlijk het leukst om vast te leggen. De Olympische Spelen horen daarbij. Voor sporters is de drang enorm groot om naar de spelen te gaan. De ruiters zijn het hele jaar tijdens diverse wedstrijden voor hun centen aan het bikkelen. Bij de spelen gaat het niet zozeer om de centen, maar wel om de eer. Ze gaan er vol tegenaan. Olympisch kampioen worden er immers niet veel en je bent het je leven lang.”
Waar voetbalfotografen wel eens klagen over de strenge regels die tegenwoordig gelden, is daar binnen de hippische sportfotografie geen sprake van, aldus Caremans. “Het zijn hele simpele regels. Natuurlijk gelden er tijdens wedstrijden wel regels over waar je bijvoorbeeld wel en niet mag staan. Daarnaast is het een kwestie van gezond verstand. Het is zaak dat je je niet te opdringerig opstelt. Val de ruiters niet lastig voor een foto tijdens hun voorbereiding, laat ze dan met rust. Ruiters zijn heel benaderbaar, je kunt altijd een afspraak maken voor een foto. Messi zal lastiger te fotograferen zijn dan bijvoorbeeld een Jeroen Dubbeldam.”
Buitenlandse opdrachtgevers
Caremans heeft met name buitenlandse opdrachtgevers. “In België zijn er drie serieuze paardenbladen, maar deze hebben weinig budget. In Nederland heb ik opdrachtgevers die me vrij trouw blijven. Dat is mooi, want er is best veel concurrentie.” Concurrentie ondervinden professionele fotografen binnen de hippische wereld verder voornamelijk van amateurs. “Die schieten als paddenstoelen uit de grond. De media hebben gelimiteerde budgetten. Wanneer ‘vrijetijds’ mensen de foto’s gratis aanbieden dan heb je als professionele fotograaf op voorhand al verloren. Het enige wat je kunt doen als fotograaf is kwaliteit leveren en zorgen dat je klanten daardoor blijven.”
De fotograaf heeft al zes spelen meegemaakt. Aan de editie in Sydney in 2000 bewaart hij de beste herinneringen. “Daar was een fantastische sfeer. Ik voelde me daar vanaf de eerste dag welkom. Naar Sydney wil ik daarom ook graag nog eens terug. Maar eigenlijk hebben alle edities wel iets. Barcelona waren de eerste spelen waar ik bij was. Daar was ik nog een broekie. De tweede ging al makkelijker en bij de derde had ik al twee edities meegemaakt en voelde ik me al een hele meneer.”
En nu wacht Rio. Veel tijd om rond te kijken in de stad heeft Caremans niet. “Na het fotograferen ben ik nog een aantal uurtjes zoet met de foto’s doorzetten. De spelen zijn vrij intensief, het is een kwestie van op tijd rust nemen. Anders krijg je in de tweede week een kleine klap.” Meer informatie: www.hippofoto.be.