Uitputtingsslag voor fotografen
De Belg Vincent Kalut is al twintig jaar sportfotograaf. In Rio beleeft hij zijn tweede Olympische Spelen. Hij volgt de Belgische sporters op de voet, zijn foto’s worden verspreid via het Belgische nieuwsbureau Photo News. Het is hard werken voor de fotograaf. “Het is vooral fysiek zwaar. De dagen zijn erg lang. We moeten hele stukken lopen en dragen daarbij zware camera’s en lenzen. We verliezen veel tijd aan de busritten tussen de verschillende sportlocaties.”
Kalut geeft een voorbeeld: “In de nacht van de openingsceremonie lag ik om 3 uur in bed. Ik heb een uurtje geslapen, want om 7 uur moest ik bij de persbriefing zijn voor de wegwedstrijd van het wielrennen.” Volgens Kalut is de organisatie vergeleken met de spelen van 2008 in Peking slecht. “Er zijn veel problemen met de appartementen die worden verhuurd door de organisatie van de spelen.”
De Belgen komen onder meer in actie bij het wielrennen, zwemmen, judo, schermen, hockey en atletiek. Dat betekent veel verscheidenheid, niet alleen qua onderwerpen, maar ook de omstandigheden verschillen. Waar moet een goede sportfoto volgens Kalut aan voldoen? “Ik houd van beeldende foto’s, maar ze moeten tegelijkertijd ook een journalistiek verhaal vertellen.”
Eerder plaatste de fotograaf een foto van het Nikon Support Centre op Twitter. Waar bestaat deze support uit? “Ze doen kleine reparaties en maken je camera schoon. Fotografen kunnen ook apparatuur lenen. Er is veel vraag naar D5’s.”
Risico
De fotograaf blijft tot het einde van de spelen. “Ik doe verslag van de hele spelen. Dat betekent dat er geen tijd is om te genieten van de stad. Ik durf trouwens ook niet het risico te nemen om mijn apparatuur mee te nemen buiten de sportlocaties. Een diefstal is hier snel gebeurd.” Meer informatie: www.kalut.be/vka/.
