Het ruwe Patagonië

Fabian España is een jonge Chileense fotograaf die zich erop heeft toegelegd de geschiedenis Patagonië vast te leggen. Eerst via intuïtieve foto’s van zijn eigen familie en recentelijk door zwart-wit portretten van de veehouders op hun barre tochten door het koude zuiden van Chili. Hij fotografeerde ook de Aymara-indianen in het noorden. Ik sprak hem in Centro Cultural Gabriela Mistral in het centrum van Santiago de Chile.

Fabian España komt uit Cochrane, een plaatsje in Patagonië in het uiterste zuiden van Chili. Op zijn vijftiende gaf een familievriend España een camera cadeau en bracht hem de beginselen van de fotografie bij, zoals diafragma en sluitertijd. “De techniek is niet zo moeilijk, maar het vertellen van goede verhalen vereist meer vaardigheid”, legt España uit.

Hij studeerde enkele jaren fotografie in Santiago. Bij zijn terugkeer naar het zuiden had hij diepgaande gesprekken met zijn moeder, waardoor zijn verbintenis met Patagonië sterker werd. “Dit gedeelte van Chili werd pas gekoloniseerd in het begin van de 20^e eeuw. Mijn grootvader, afkomstig uit Argentinië, was een van de kolonisatoren. De migranten kwamen per paard. Van het ene naar het andere dorp reizen kostte drie maanden. In die tijd was het gebied nog kouder dan nu; het sneeuwde er vaak. De bevolking leeft er nog steeds voornamelijk van de landbouw. Toen mijn opa in 2014 overleed, besloot ik in de regio van Cochrane alle mensen ouder dan 60 jaar te interviewen en te fotograferen. Het mondde uit in het fotoproject Kolonisten over de veehouders in Patagonië die hun dieren over de bergen brengen naar de weilanden in de valleien. “Ik leefde met hen en ik paste me aan hun routine en leven aan. Hun leven is zeer zwaar.”