Kunstwerk TIME toont invloed van mens op aarde
Wim Telliers nieuwste kunstinstallatie ligt op dit moment aan de kust in Knokke-Heist. Tellier, bekend vanwege zijn enorme installaties, ging ook dit keer de uitdaging niet uit de weg: op het strand ligt een ronde foto van 3000 m2 groot. Het kunstwerk TIME bestaat uit twee delen: hoofdonderwerp is een klein krabje van ongeveer 2,5 centimeter groot. Dat beeld is duizendmaal vergroot, de maximaal haalbare vergrotingsfactor. De achtergrond wordt gevormd door fish-eye foto’s van unieke landschappen, waarvoor Tellier in een periode van twee jaar de hele wereld rondreisde.
In die twee jaar maakte de kunstenaar 400 unieke foto’s. Doel van deze beelden is om de toeschouwers een open kijk op de wereld te bieden.Het grafische aspect van het project is indrukwekkend. Het totale fotobestand is meer dan 400 Gigabyte. Vanwege deze enorme resolutie is het beeld gedrukt op banden van 2,20 meter breed en 30 meter lang. Deze banden moesten naadloos aan elkaar worden gelast- een huzarenstukje. Dit resulteerde in een perfect cirkelvormige foto, waarvan het totale gewicht 1.800 kilo bedraagt. Dit aspect maakte ook het opplooien en ontplooien van het beeld tot een hele uitdaging, vooral omdat dit met mankracht moest gebeuren. “Gelukkig hadden we mazzel met het weer,” vertelt Tellier. “Dat geluk moet je, wil het kunstwerk een succes worden, ook hebben. Als het waait of regent bij de plaatsing, tja, dan wordt het een ander verhaal.”
De TIME foto is op 24 september geplaatst op het strand voor het Casino Knokke-Heist. Op de dijk zijn vijf grote kubussen van vier meter hoog gezet, zodat het publiek het beeld goed kan overzien. “Het blijft zeker tot 15 oktober liggen. Tot die tijd mogen de mensen er ook over heen lopen. Daardoor vervaagt de foto, tot deze uiteindelijk zelfs verdwijnt. Zonder het te weten zal je op die manier, onder andere door het zand aan je schoenen, bijdragen aan de gedeeltelijke vernietiging van het kunstwerk. Een treffender illustratie van de ecologische voetafdruk van de mens is nauwelijks denkbaar. Jammer genoeg gebeurt dit ook elke dag met onze planeet.”
De tentoonstelling op het strand vormt deel twee van het project. Het maken van de 400 unieke beelden was het eerste deel en deel drie wordt gevormd door het verdelen van de TIME foto in twaalf stukken. “Deze twaalf stukken worden op twaalf verschillende plekken op aarde geïntegreerd in het landschap. Elke plek is uitgekozen vanwege een unieke eigenschap. Zo gaan we naar een van de warmste plekken op aarde, de Danakil depressie in Ethiopië. Daar is het in de toekomst, in de zomer in ieder geval, echt niet meer uit te houden. Ook gaan we naar een ijsgrot in IJsland, een plek die over tien jaar misschien ook niet meer bestaat. In Ierland gaan we naar de Giant Causeway, een plek die vanwege de stijgende zeespiegel gevaar loopt. In Mongolië zetten we een spie neer tussen de krijgers. Het zijn allemaal plekken die in de toekomst er anders uit gaan zien, bijvoorbeeld door de opwarming van de aarde.”
De eerste reis voert naar Ethiopië, de moeilijkste locatie van de twaalf. “De Danakil depressie ligt midden in conflictgebied. Daar gaan we onder begeleiding van het leger naartoe. Aan de reizen gaat dan ook een heel traject vooraf. Dingen regelen, vergunningen aanvragen. Voor veel mensen is dat deel van het werk onzichtbaar. Ze denken, goh, je maakt mooie reizen, ziet de hele wereld. Ik wil niet klagen, maar in de praktijk werkt dat toch anders. Bij het eerste deel van het project, het maken van de 400 foto’s hebben we 20 uur per dag gewerkt, 140 uur in de week. Je zit bij het fotograferen in een soort trance, wil zoveel mogelijk foto’s maken.”
De kunstinstallaties zijn projecten van Tellier zelf, hij werkt niet voor opdrachtgevers. “Zo blijft het werk puur. Bovendien kan ik zo alles zelf bepalen. Ik bedenk de concepten, werk vanuit mijn gevoel. Soms snappen mensen dat, soms niet. Maar als je twee jaar dag in dag uit aan een project werkt, is het belangrijk dat je erachter staat.”
“Bij projecten ben ik constant met drie dingen bezig: omgaan met uitdagingen, zoals het regelen van vergunningen, het zorgen voor voldoende financiën en het maken van het kunstwerk zelf.” Om alles te kunnen financieren, verkoopt Tellier kunstwerken. “Die drie dingen blijven telkens doorgaan, het zijn net drie molens die doordraaien. Als ik twee weken in het buitenland ben, moet ik in de weken daarna meer kunstwerken verkopen. Wanneer een van de molens stilvalt, zit ik in de shit.”
Tot nu toe verloopt het project echter zeer voorspoedig. “Ik krijg veel positieve reacties, er is veel aandacht van de media. Qua weer zit het allemaal ook erg mee.”
De reis naar Ethiopië staat voor half november gepland. “We vertrekken met een spie van 150 kilo naar de Danakil depressie. Daar planten we de spie, maken foto’s en dan komen we weer terug. Daarna gaan we naar Nepal.” Tellier heeft niet veel tijd voor zijn reizen. In mei 2016 staat een eindtentoonstelling gepland, waar de twaalf stukken deel van uit maken. Waar deze tentoonstelling wordt gehouden, wordt later dit jaar bekend gemaakt. Meer informatie: www.wimtellier.be.