Webfolio: De verwoesting van Mosul in Irak

Fotograaf Thijs Broekkamp bezocht voor zijn nieuwe serie de verwoeste stad Mosul in Irak. Dit was het grootste bolwerk en hoofdkwartier van IS in Irak tot 2017, toen het werd bevrijd. De bevrijding ging gepaard met zeer hevige gevechten waardoor een groot deel van de historische stad in puin gelegd is.

Thijs wil graag in beeld brengen hoe het leven in zo’n verwoeste stad eruitziet, waar het proces van heropbouw extreem langzaam op gang komt door de vele problemen in het land. Maar vooral wil hij de veerkracht van de mens tonen, de inwoners die hier hun leven weer proberen op te pakken. Er is nog een lange weg te gaan; 20 biljoen dollar is nodig voor de heropbouw. Er wordt door de Irakese overheid maar 560 miljoen toegezegd, meer budget is er niet beschikbaar. Veel van het werk komt van de NGO’s en dankzij donaties van landen zoals Nederland.

De fotoserie begint met de destructie en donkere tonen, in een verwoestte woonwijk. De grimmige en vieze steegjes zijn donker en worden slechts verlicht door een kil, fluorescerend peertje boven de deur van een familie die onlangs is teruggekeerd naar hun huis. De kleurige kleren van kinderen op straat vormen een hard contrast met de grauwe achtergrond, symbolisch voor hun onschuld in deze duistere gebeurtenissen. Door verder uit te zoomen wordt het beeld ruimer en lichter, en is te zien dat de zon zelfs op de meest verwoestte plekken schijnt en de ingevallen geraamtes van gebouwen belicht. Richting de hoofdstraten is meer drukte te vinden. Op de vismarkt begint het weer wat rumoeriger te worden en begint weer meer te lijken op zijn voormalige positie als gonzend middelpunt van de stad. Nu staan er weer een aantal marktlui hun vis te snijden en de bezigheid lijkt de marktjes in de omgeving aan te steken, waar voorzichtig meer rolluiken omhooggaan om zakken vol met geurige kruiden te onthullen en brommende machines die sesamzaadjes malen tot tahin. Langzaam maar zeker vloeit het leven terug in de stad. De lichte toon wordt vooral gedragen door kinderen, die al snel weer spelen en lachen in de straten en zich ogenschijnlijk weinig aantrekken van de puinhopen om hen heen. Terwijl de ogen van volwassen nog een onmiskenbare tragedie dragen, is er alweer een sprankeling te vinden in de aanblik van spelende kinderen, voorbijrazend verkeer en de terugkerende drukte.

Thijs fotografeert voor zijn project Irak en het autonome Iraaks Koerdistan vanuit een ander perspectief, die gefocust is op de toekomst, het opbouwen. Op zoek naar de mooie dingen, de schoonheid tussen de ellende, zoals de veerkracht van mensen. Met zijn werk probeert Thijs het perspectief te veranderen van landen die op een eenzijdige manier in beeld gebracht worden, zoals Irak en Afghanistan, door de menselijk kant van het verhaal te benadrukken.