Student in Beeld: Sacha Goossens, winnaar Joke Veeze Award

Foto: Sacha Goossens

In de rubriek Student in Beeld laten we iedere keer werk zien van een fotografiestudent. De student vertelt zelf over zijn of haar project.

“Neptunus als onstuimige woesteling met een klein hartje is een inspirerend uitgangspunt voor een fotoserie!”

“Bijna niemand die het weet, maar watergod Neptunus heeft maar liefst vijf kinderen. Op de zeebodem vlakbij het eiland Euboea wonen ze samen met hun vader in een indrukwekkend paleis vol parelmoer en schelpen. Haaien, kwallen en piranha’s zijn hun huisdieren. En ze zijn net als hun vader een tikkeltje mysterieus en ongrijpbaar. Sommigen noemen ze zelfs een stelletje woestelingen, maar wel met een klein hartje.”

Zo luidt de fototekst bij de serie De kinderen van Neptunus van Sacha Goossens. Met deze serie heeft ze de Joke Veeze Award gewonnen met de wedstrijd Mode en water van de Joke Veeze Foundation voor het FotoFestival Naarden.

Foto: Sacha Goossens

Kinderen
“Ik heb een achtergrond als stylist en grafisch vormgever. Ik wil de wereld om heen altijd wat mooier maken. Of een beetje anders. Ik hou ervan om te spelen met humor, sfeer, stoerheid en vervreemding”, vertelt de fotografe.

Ze fotografeert het liefste kinderen: “Ik heb een enorme klik met ze en word serieus blij als ze voor mijn camera staan. Er ontstaat altijd wel iets moois. In Frankrijk heb je het prachtige modemagazine Milk en dat is voor mij een grote inspiratiebron. Ik mis dat in Nederland wel een beetje, een blad waar mode en kinderen op een verrassende en inspirerende manier worden samengebracht.”

Foto: Sacha Goossens

Neptunus
Het is dus ook niet zo vreemd dat kinderen de hoofdrol spelen bij haar inzending voor de Joke Veeze Award. Sacha Goossens heeft zich laten inspireren door deze tekst (uit het boek: Van Grote Beer en Orion): “Neptunus was oorspronkelijk een god van de golven en van alle stromend water; later meer een god van de zee. Neptunus zat niet altijd op zijn troon, want als belangrijke god had hij het druk genoeg. Met zijn koets, waarvoor vier witte paarden waren gespannen, reed hij over de bodem of over de oppervlakte van de zee. Waar hij het nodig vond, bracht hij met zijn lange lans het water in beweging, zodat enorme golven ontstonden. Als het hem uitkwam, spleet hij met de drietand een rots -de god van de zee had een wisselvallig humeur!- of wrikte hij ermee in de zeebodem waardoor hij een aardbeving veroorzaakte die duizenden mensen en dieren het leven kostte. Ook stuurde hij soms een monster op het vasteland af. Maar gelukkig had Neptunus ook zijn vriendelijke kanten. Hij liet eilanden uit zee oprijzen waar mensen uitstekend op konden wonen, denk aan Rhodos.” Goossens vervolgt: “Neptunus als onstuimige woesteling met een klein hartje is een inspirerend uitgangspunt voor een fotoserie!”