Student in Beeld: Anja Kortenbout

Jaren geleden had ze alleen tijd voor de fotografie tijdens vakanties. Reisfotografie, daar bleef het bij. Tot ze ruim drie jaar geleden haar baan als locatiemanager in de Jeugdzorg kwijt raakte. Ze gooide het roer om, en koos voor de fotografie. Nu voelt ze zich ontdekkingsreiziger in haar eigen achtertuin. Anja Kortenbout studeert deze zomer af aan Fotovakschool Rotterdam met haar serie ‘Sleepwerk’. Haar werk is samen met dat van vier andere vrouwen te zien van 30 juni tot en met 6 juli in Dock Gallery, Rotterdam.

“De eerste dag dat ik thuis zat, wist ik dat ik verder wilde in de fotografie. Ik heb die eerste tijd nog wel gesolliciteerd naar banen. Tegelijkertijd volgde ik de basisopleiding aan de Fotoacademie. Gaandeweg zag ik een geschikte vacature voorbijkomen, waarbij de kans bestond dat ik zou worden aangenomen. ‘Wil ik dit nog?’, vroeg ik me af. Het antwoord was ‘nee’. Ik heb daarom niet gesolliciteerd. Voor mij was de keuze duidelijk, ik moest alleen nog het thuisfront overtuigen. Ik vind het belangrijk dat familie je steunt bij dit soort keuzes. Gelukkig staan ze helemaal achter me. Inmiddels kan ik mijn brood verdienen met de fotografie, iets waar ik trots op ben.”

Eigen bedrijf

“Ruim een jaar geleden ben ik begonnen met mijn eigen bedrijf. Ik heb stage gelopen bij een woning – en interieurfotograaf. Daar vloeien nu veel opdrachten uit voort. Ik maak foto’s van woningen voor websites als Funda. Leuk om te doen, ik geniet er echt van. Ik ontmoet mensen, zie veel verschillende huizen.”

De boer op

“Andere opdrachten krijg ik door zelf de boer op te gaan met mijn foto’s, mijn portfolio te laten zien. Zo ben ik bijvoorbeeld naar een keukenfabrikant gegaan met de boodschap dat ik de foto’s op z’n website niet zo mooi vond. ‘Kan jij het beter?’ kreeg ik te horen. ‘Laat maar zien dan!’ Je moet je foto’s laten zien, mensen overtuigen. Mijn achtergrond als manager helpt daarbij. Ik sta stevig in mijn schoenen, kan goed het gesprek aangaan met mensen.”

Bruidsreportage

Naast de huizenfotografie, doet ze af en toe een bruidsreportage. “Volgens een docent van de vakschool zou iedere fotograaf dat eens moeten hebben gedaan, omdat je er zoveel van leert. Dat heb ik ook ondervonden. Ik vind het wel vermoeiend zo’n hele dag, maar het is enorm leerzaam. Je moet bijvoorbeeld snel kunnen werken en daarnaast zijn er allerlei zaken waar je rekening mee moet houden. Het is een goede oefening voor de documentaire fotografie, mijn favoriete discipline. Af en toe een bruidsreportage vind ik prima, maar ik maak er niet bewust reclame voor.”

Andere wereld

Haar hart ligt bij de documentaire fotografie. “Ik vertel graag verhalen. Het allermooiste vind ik dat ik in mijn achtertuin een heel andere wereld ontdekt heb. Ik hoef er niet ver voor te reizen.” Kortenbout heeft verschillende series gemaakt in de Rotterdamse haven. Een serie over de Roeiers van de KRVE (Koninklijke Roeiers Vereeniging Eendracht) bijvoorbeeld en voor haar afstuderen een project over de slepers op de sleepboten van Kotug Smit. “Deze wereld heeft een heel eigen taal, met heel eigen gebruiken. Het is prachtig om dat mee te maken.”

Passie

De slepers en roeiers zijn stoere mannen, maar er gaat meer achter ze schuil, aldus Anja. “Je staat er niet bij stil wat er allemaal bij komt kijken. Het werk in de haven gaat dag en nacht door. Het is een kwestie van keihard werken. Toch vinden de mannen het een heerlijk beroep. ‘Moet je kijken wat ik ’s nachts zie, met al die lichtjes,’ hoor je dan. De mannen hebben een passie voor hun werk, zijn daarin heel serieus. Ik kwam een keer op het wachtschip van het Loodswezen, waar de loodsen wachten op het volgende schip. Daar stond de tv aan, te zien was een Discovery programma over hoe schepen worden gemaakt. ‘Is dit toeval of kijken jullie dit vaker?’ wilde ik weten. Ze kijken alleen maar dit soort programma’s, omdat ze het allemaal heel interessant vinden.”

Lieve Blancquaert

“Onbekend maakt onbemind. We weten weinig van deze wereld, de mensen die werken in de haven. Met mijn werk wil ik laten zien wat voor wereld het is, hoe de mensen zijn. Hoe serieus ze bezig zijn met hun vak. Ik laat me daarin inspireren door bijvoorbeeld fotograaf Lieve Blancquaert. Zij brengt in haar series en boeken het onbekende dichtbij.”

Dock Gallery

Vanaf 30 juni zijn foto’s uit ‘Sleepwerk’ te zien in Dock Gallery, Rotterdam. Het is de tweede keer dat ze haar werk exposeert. “De eerste keer was in een kunstuitleen in mijn woonplaats. Het is een kwestie van klein beginnen. Als fotograaf is het goed om te exposeren. Je moet toch een aantal drempels over. De vorige keer is goed bevallen. Met mijn serie pinhole foto’s van schepen op een droogdok won ik, onverwacht, de publieksprijs, uit een groep van zo’n vijftien kunstenaars.” Meer informatie: http://anjakb.nl