Pf #8 met fotografische lichtbakens

Het laatste nummer van Pf van het bewogen jaar 2022 is uit en brengt portfolio’s die als lichtbakens werken in de donkere maanden. De redactie van Pf wenst alle lezers mooie feestdagen.

Uit het redactioneel van hoofdredacteur Ton Hendriks

Dit is alweer de laatste Pf van dit bewogen jaar. Een jaar van oorlog, milieuproblemen en inflatie. Ook een jaar waarin de cultuur en de fotografie weer kon floreren na de lange coronapandemie. Musea brachten mooie tentoonstellingen, vele boeken werden uitgegeven, fotoscholen leverden nieuwe fotografen af en fotofestivals lieten interessant werk zien. Juist in deze tijden is kunst en cultuur van belang voor een open samenleving. Dat vindt ook de oud-premier van België, Guy Verhofstadt. Hij schreef onlangs in NRC een opiniestuk over de plaats van kunst in de democratie: “Het is de taak van kunstenaars, dichters en schrijvers daarbij als lichtbakens te fungeren, die aangeven wanneer de politiek afwijkt van het moreel kompas.” Het zal niet gauw gebeuren dat onze Nederlandse premier het belang van de kunst, laat staan van fotografie als hedendaagse cultuurdrager zo adequaat inschat. 

In dit nummer van Pf brengen we portfolio’s van fotografen die ieder op hun eigen wijze een vinger aan de pols van de samenleving houden. Bebe Blanco Agterberg onderzoekt de betrouwbaarheid van beeld in het post-truth-tijdperk, met name over het Franco regime van Spanje. Carel Schutte portretteerde geketende Oeigoeren in Nederland, een bevolkingsgroep die evenals de Tibetanen door het strenge Chinese regime worden onderdrukt. Door onbekende werelden en standpunten te onderzoeken dragen fotografen ook bij aan een veelzijdige samenleving. Wouter le Duc, winaar van de Rabo Photographic Portrait Prize 2022, portretteerde kunstenaars die in een klosster de vrijheid opzoeken. De Amerikaanse fotografe Judith Joy Ross maakte grootformaat portretten van gewone, doorgaans onderbelichte mensen. Sanja Marusic schept een kleurrijke droomwereld om in te verdwijnen als de wereld te grauw wordt. En Katrin Korfmann toont de wereld van de homo ludens van boven, waarbij het spel metafoor voor maatschappelijke oplossingen is. 

Tevens brengen we een selectie van de nieuwe lichting afgestudeerden van de Fotoacademie met een gemeenschappelijke thematiek van introspectie en onderzoek, onthulling en behoefte aan connectie. 

Heb je geen abonnement en wil je dit nummer bemachtigen? Klik hier!