Met open vizier naar de Papoea’s

Precies een jaar geleden verwisselde Sietske van ’t Hooft haar veilige baan als partner bij een advocatenkantoor voor de autonome fotografie. Nu is ze een van de best verkopende fotografen bij de galerie waar ze exposeerde. In Papoea-Nieuw-Guinea maakte ze een serie portretten over de worsteling van traditionele stammen in een oprukkende westerse wereld. We spreken haar bij Gallery Color, waar ze weer een aantal verkochte werken komt ophalen.

door Redactie

“Ik was blij verrast toen ik al zo snel gevraagd werd te exposeren met mijn werk”, zegt Sietske van ’t Hooft. Ze was nog maar net gestopt met haar baan en begonnen met netwerken in de fotografiewereld. “Gewoon, om kennis te maken en ervaring op te doen in het wereldje.” De curator van Cloud Gallery in de Negen Straatjes in Amsterdam was direct enthousiast over haar werk en bood haar een expositie aan. Van ’t Hooft: “Ik moet eerlijk zeggen dat ik wel even getwijfeld heb. Is het niet te vroeg? Sla ik geen flater als ik nu al direct ga exposeren? Een vriendin zei me toen: ‘Joh, je hebt een goed betaalde baan opgezegd, deze gok kan er ook nog wel bij’.”

Spontaan

En zo hingen er deze zomer dertig werken van haar laatste reis, naar Papoea-Nieuw-Guinea, op groot formaat in de galerie. Van ’t Hooft reisde min of meer spontaan af naar het land in Oceanië. “Ik ben zonder vooropgezet plan gegaan”, vertelt de spontane Amsterdamse. “Het stond op mijn bucketlist. In mijn werk als finance advocaat werd alles voorspelbaar, vooropgezet en volgens stramien. Ik kreeg hier geen energie meer van. In de fotografie is dat 180 graden anders; het creatieve proces laat zich niet leiden, dat ontstaat gewoon.” In het geïsoleerde land kwam ze terecht op het Mount Hagen-festival, een soort pracht-en-praalcompetitie tussen verschillende stammen. “Totaal niet voor toeristen bedoeld,” legt ze uit, “maar voor de stammen zelf. Vroeger gingen ze elkaar te lijf in deze klederdracht, nu bewaren ze de lieve vrede. Ze zijn enorm trots op hun cultuur, hun afkomst, en dat laten ze dan op dit driedaagse festival aan elkaar zien.”

Courage

Het meisje op de foto, Courage, fotografeerde Van ’t Hooft tijdens een traditionele rondedans op het festival. “Ze was heel geconcentreerd bezig, toen ze mij ineens in het oog kreeg. De blik in haar ogen kreeg toen iets heel mysterieus voor mij. Een kruising van angst en moed, een zwarte en witte kant. Het fascineerde me.” Uit research weet Van ’t Hooft dat de stammencultuur – op z’n zachtst gezegd – nogal dubieuze gewoontes kan hebben. “Kinderen worden regelmatig mishandeld, vrouwen verkracht. En alles bleef tot nu toe binnenskamers, werd als normaal gezien. Verwestering maakt culturen homogener en dat vind ik jammer, maar met de toenemende invloed van de westerse beschaving dringt ook steeds meer het besef door dat dit soort uitwassen helemaal niet normaal zijn. Ik zag in het land deze worsteling veel terugkomen en heb geprobeerd dat in beeld te brengen.”

Niet sneaky

Van ’t Hoofts werkwijze is vrij ad hoc. “Ik probeer mensen eerst te fotograferen en dan pas aan te spreken.” Overigens doet ze dat nooit sneaky, maar altijd met open vizier. “De blikken in de ogen zijn authentieker als ik de mensen nog niet aangesproken heb.” Met haar Canon EOS 5D en zoomobjectief manoeuvreert ze door de menigte op zoek naar geschikte modellen. “En dat is moeilijk, want ik ben daar als lange blanke vrouw zelf een attractie.” Hoe zijn de reacties? ”Iedereen is supertrots. Het meisje met de bladeren bijvoorbeeld had nog nooit een afbeelding van zichzelf gezien, en zelfs geen idee wat een fotocamera was. Dus die stond te glimmen naast me. Ik heb me voorgenomen de volgende keer een klein printertje mee te nemen, zodat ik de mensen direct een kleine afdruk kan meegeven.”

Dat Van ’t Hooft fan is van Jimmy Nelson mag duidelijk zijn. “Ik vind zijn beelden, maar ook zijn werkwijze fantastisch: met assistenten, licht en meer tijd voor een enkel beeld. Tegelijkertijd is dat niet hoe ik fotografeer. Ik voel me al snel belemmerd door alle extra mensen en apparatuur, werk het liefst zo simpel mogelijk. Daardoor krijg je ook een ander soort foto’s dan Nelson maakt.”

Vertrouwen

Van ’t Hooft heeft veel vertrouwen gekregen door haar vliegende start als fotograaf en zit boordevol ideeën. “Het thema verwestering wil ik zeker verder gaan uitdiepen in een nieuwe serie, al weet ik nog niet precies in welke vorm.” Momenteel is ze bezig met het bredere thema ‘tijd’. “Veel verandert door de tijd, terwijl andere dingen hetzelfde blijven. Dat is in culturen zo, maar ook veel dichter bij huis. Ik heb onlangs een timelapse gemaakt waarbij ik een stuk strand steeds opnieuw heb gefotografeerd. Fascinerend hoeveel daar in een korte tijd verandert, terwijl je denkt dat alles stilstaat.” Bij Gallery Color, dat al haar werk afdrukt en inlijst, hebben ze alle vertrouwen in het talent van Van ’t Hooft. Dat zien ze bevestigd in de hoeveelheid werken die over de toonbank gaan. “Het is zo leuk om te zien hoeveel verschillende mensen mijn werk kopen. Ze hangen nu al over de hele wereld, van India tot Luxemburg, tot aan New York en Canada. Nu is het zaak verder te gaan op de ingeslagen weg.” Van ’t Hooft is erg tevreden over haar samenwerking met Gallery Color. “Zij drukken niet alleen mijn werk af, maar zijn ook een soort mentor voor mij.”

Gallery Color

Lab: Losplaatsweg 22, 2201 CV Noordwijk
Office, gallery en showroom: Middenweg 105-107,
1098 AH Amsterdam
020 8208788
www.gallerycolor.nl