Mads Nissen wint World Press Photo of the Year
De onafhankelijke jury van de 2021 Photo Contest heeft de foto The First Embrace van Mads Nissen gekozen als World Press Photo van het jaar. Op de winnende foto wordt Rosa Luzia Lunardi (85) omhelsd door verpleegster Adriana Silva da Costa Souza, in verzorgingstehuis Viva Bem, São Paulo, Brazilië, op 5 augustus 2020.
Dit was de eerste knuffel die Rosa in vijf maanden had gekregen. In maart hadden verzorgingshuizen in het hele land hun deuren gesloten voor alle bezoekers als gevolg van de COVID-19 pandemie, waardoor miljoenen Brazilianen hun bejaarde familieleden niet konden bezoeken. Verzorgers werd opgedragen het fysieke contact met kwetsbare personen tot een absoluut minimum te beperken. In Viva Bem zorgde een eenvoudige uitvinding, ‘Het Knuffelgordijn’, ervoor dat mensen elkaar weer konden omhelzen. Het nieuwe coronavirus was eind 2019 voor het eerst opgedoken in Wuhan, China, en was zich in januari 2020 over de hele wereld beginnen te verspreiden. Op 11 maart verklaarde de Wereldgezondheidsorganisatie de COVID-19-uitbraak tot pandemie. De ziekte – die vooral wordt overgedragen via nauw contact, ademhalingsdruppels en aërosolen – kan dodelijk zijn, en mensen ouder dan 70 jaar worden beschouwd als een van de groepen die het meest kwetsbaar zijn voor de ziekte. De Braziliaanse president, Jair Bolsonaro, wees beweringen over de ernst van de pandemie en het gevaar van het virus van de hand, ondermijnde quarantainemaatregelen op deelstaatniveau en moedigde Brazilianen aan om te blijven werken om de economie draaiende te houden. Brazilië eindigde 2020 met een van de slechtste resultaten ter wereld wat de aanpak van het virus betreft, met ongeveer 7,7 miljoen gemelde gevallen en 195.000 doden.
Symbool van vlucht en hoop
Kevin WY Lee, fotograaf, creatief directeur en 2021 Photo Contest jurylid beschrijft de winnende foto: “Dit iconische beeld van COVID-19 herdenkt het meest buitengewone moment van ons leven, overal. Ik lees kwetsbaarheid, geliefden, verlies en scheiding, ondergang, maar, belangrijk, ook overleving – alles samengebracht in één grafisch beeld. Als je lang genoeg naar het beeld kijkt, zie je vleugels: een symbool van vlucht en hoop.”
“Voor mij is dit een verhaal over hoop en liefde in de moeilijkste tijden. Toen ik hoorde over de crisis die zich in Brazilië ontvouwde en het slechte leiderschap van president Bolsonaro die dit virus vanaf het begin heeft verwaarloosd, die het ‘een kleine griep’ heeft genoemd, voelde ik echt een drang om er iets aan te doen.” zegt de fotograaf.
Het is niet de eerste keer dat Mads Nissen de World Press wint. Ook in 2015 won hij de hoofdprijs met een foto van een homostel in S. Petersburg. Hij vertelde toen aan Pf: “Dit project startte ik in juni 2014 toen ik in Rusland was voor een ander verhaal. Ik was toen bij de gay pride, waar ik zag dat een jongeman in zijn gezicht geslagen werd. Ik was daar zeer ontdaan over. Daarom ben ik speciaal voor het onderwerp over de homohaat teruggegaan. Het meeste van mijn werk heb ik geschoten in Sint Petersburg, omdat daar de gemeenschap van homosexuelen groot is en ik daar sneller toegang toe had. Ik heb veel verschillende aspecten van de homohaat in beeld gebracht, zoals het geweld, en de rechtszaken tegen ‘homopropaganda’. Maar ik mistte iets dat heel belangrijk was: het beeld waar het uiteindelijk om te doen was. Het beeld van de intimiteit van twee mensen. Toen kwam ik Jon en Alex tegen. Je ziet geen drama maar de achtgrond van deze foto is natuurlijk wel heel dramatisch, gezien de homofobie in Rusland. En je moet bedenken dat de sexuele spanning tussen twee mensen het meest dramatische is op deze hele aarde.”
