terug

Jan Banning strijdt voor vrijlating Christina Boyer

Sinds mei 2018 werkt Jan Banning vrijwel full-time aan pogingen om een Amerikaanse die al bijna 27 jaar gevangen zit in Georgia (USA), vrij te krijgen. Het gaat om Christina Boyer, beschuldigd van moord op haar driejarige dochtertje Amber. Na diepgravend onderzoek is hij ervan overtuigd geraakt dat zij onschuldig is.

Banning vraagt hierbij de hulp van donateurs: “In 2018 heb ik in totaal tweeënhalve maand doorgebracht in Georgia om op eigen kosten te werken aan haar vrijlating. In maart 2019 ga ik er weer heen, primair voor ‘advocacy’ in de vorm van lezingen aan universiteiten, interviews en samenwerking met haar nieuwe advocaat; maar ook werk ik er aan een project (fotografie en tekst), deels samen met Christina zelf vanuit de gevangenis, dat in pakweg 2020 zal moeten uitmonden in een boek en een tentoonstelling, o.a. in Atlanta. Het heeft al tot diverse hoopgevende resultaten geleid maar we hebben nog een aanvullende financiële bijdrage nodig.”
Met enkele supporters lanceert hij een crowdfunding campagne voor haar vrijlating. Voor meer informatie, klik dan svp door naar de GoGetFunding-campagne. Daar vind je ook meer informatie over haar zaak.
Zie ook de website van de website van Jan Banning en het artikel in Vrij Nederland uit september 2018.

 

AL 26 JAAR ONSCHULDIG VAST VOOR DE DOOD VAN HAAR DOCHTERTJE

Christina Boyer heeft vrijwel haar hele volwassen leven doorgebracht in een gevangenis in Georgia (VS). Ze werd meer dan 26 jaar geleden op 22-jarige leeftijd gearresteerd na de dood van haar drie jaar oude dochtertje Amber.
Op de fatale 14 april 1992 liet ze Amber achter onder de hoede van haar vriend. Toen ze zes uur later terugkwam, wachtte die haar in paniek op: Amber lag bewusteloos in bed: ze ademde niet meer. Tegen de tijd dat ze in het ziekenhuis aankwamen, was Amber overleden.

Schuldigverklaring
Het autopsieverslag gaf als doodsoorzaak op: hersentrauma. Dat leidde tot aanklachten wegens moord. Christina bracht de volgende twee en een half jaar in de gevangenis door,. Haar door de rechtbank aangewezen pro-bono-advocaat bezocht haar slechts drie keer. Ze werd veroordeeld door de media, medegevangenen verscheurden haar foto’s van Amber en gooiden de snippers door het toilet, en haar kans op een eerlijk juryproces leek miniem. Tijdens zijn derde bezoek kwam haar advocaat met het verbijsterende bericht dat ze op de doodstraf moest rekenen. Hij stelde dat haar enige ontsnappingskans lag in een schuldbekentenis. Panisch vanwege de dreiging van executie en onder de invloed van een flinke dosis antipsychotica, stemde ze ermee in om een “plea bargain” te accepteren. De rechter veroordeelde haar vervolgens tot levenslange gevangenisstraf voor moord, plus twintig jaar voor ernstige mishandeling (dodelijk letsel van de alvleesklier). Sindsdien kwijnt ze weg achter de tralies en vecht ze tegen zware depressies.