De NVF hield onlangs een enquête onder haar leden. Conclusie: het beroep fotograaf is nog steeds in de gevarenzone. Ruim 40% van de respondenten denkt niet te kunnen blijven leven van hun opdrachten.
Enkele van de resultaten uit de enquête :
Ruim 40% van de respondenten denkt niet te kunnen blijven leven van professionele opdrachtfotografie. Ruim 31% denkt dit wel te kunnen en 27% geeft te kennen het niet te weten.
Opvallend is dat 67% van de respondenten blijft doen wat ze nu doet. Hier staat tegenover dat 61,8% een plan heeft om zijn omzet te verhogen. Dit plan bestaat uit het investeren in nieuwe apparaten en technieken (41,2%), netwerk uitbreiden (55%) en specialiseren (39%).
De meeste fotografen zien de situatie als blijvend: 85%. Bijna de helft denkt dezelfde omzet hebben als vorig jaar. 23% denkt wel meer omzet te hebben. Opvallend is dat 40% niet meer denkt te kunnen leven van fotografie voor de media. 31% denkt dat nog wel te kunnen. Toch blijven de meeste fotografen doen wat ze al doen: 67%. Dat is opvallend en in tegenstrijd met de verwachtingen. Waarschijnlijk omdat 61% een plan heeft om te omzet te verhogen. Maar of dat helpt is de vraag omdat 41% van hen vooral apparatuur gaat kopen. 36% wil een nieuw businessplan ontwikkelen.
Opvallend is ook dat ongeveer de helft van de fotografen niet tevreden is met het huidige inkomen. 60% vindt dat de concurrentie te hoog is. Aan het eind van de enquête blijkt dat 43% denkt de problemen te lijf te kunnen gaan met het vastleggen van normtarieven. In de huidige vrij markt zal dat wel nooit gebeuren. En als dat gebeurt zullen die tarieven natuurlijk veel te lag zijn. Dus die oplossing zal een wassen neus blijken te zijn.
Is het niet een klein beetje: “Dikke bult eigen schuld”? Er is een moordende concurrentie tussen gediplomeerde fotografen en beunhazen. Ze hebben onvoldoende inkomen, maar met foto-trainingen verdienen ze wat extra en leiden daarmee nog meer concurrenten op. De “fotovakhandel” is op sterven na dood; ook die branche genereert het nodige geld door het geven van fotocursussen aan hobbyisten en prosumers. In die branche is een “fotograaf” weer de docent. De huidige (jonge) docenten beweren een allround opleiding te kunnen geven. Sommige “scholen/academies” garanderen hun geslaagde examenkandidaten zelfs werk en een inkomen.
Iedereen heeft dus boter op zijn hoofd. Zelfs de klant met een foto-opdracht, want hij kijkt niet naar kwaliteit, maar naar de prijs en ontneemt zo de gediplomeerde vakman zijn inkomen.
Van de 600 leden reageerden er 96. In totaal zijn er nog altijd 9000 fotografen ingeschreven bij de kvk. Dan staat het getal van 96 voor rond de 1%.
En dan zijn bij mijn weten de leden van Nvf nog altijd voornamenlijk actief in fotojournalistiek.
Het zou beter zijn dit onderzoek onder alle fotografen (het blijft een veelzijdig beroep!) te houden. Alleen dan kun je de kop boven het stuk waarmaken.
Welicht kunnen de stukken die we regelmatig via World Press Photo publiceren de nodige internationale inspiratie en inzichten bieden. We leven niet op een eiland en de situatie is wereldwijd vergelijkbaar:
https://witness.worldpressphoto.org/how-some-photographers-around-the-world-make-a-living-d53a90b341d9?gi=852bca986dc4
Er blijft werk aan de winkel voor fotografen en hun vertegenwoordigers. Vooral ook in de aansporing mee te bewegen met de enorme ontwikkelingen die gaande zijn in de creatieve industrie want het is schokkend om te zien dat 67% blijft doen wat ze al deed. Dat is voor geen enkele ondernemer een goed recept.
Vele varkens maken de spoeling dun en het is ook nog dringen