Diepe extase achter gesloten deuren
Saint Sarkis Cathedral Church geldt als de grootste kerk in Teheran en is in 1970 gebouwd op kosten van de Armeniërs van Teheran. Sarkis, naar wie de kerk is genoemd, is een heilige uit de 4e eeuw van de Armeense Apostolische Kerk. Hij was een bevelhebber van het Romeinse leger, maar werd vervolgd omdat hij christen was geworden. Met zijn zoon Mardiros vond hij toevlucht in Armenië en later in Perzië.
De architectuur van de kathedraal is geïnspireerd op de Middeleeuwen en de moderne tijd van Armenië en heeft een combinatie van oude en nieuwe elementen. Op de binnenplaats valt mijn oog op een monument voor de Armeense genocide, gemaakt van wit marmer. Het heeft een opschrift in het Perzische Nasta’liq-schrift en daaronder in het Armeens. “Memorial of the Armenian Martyrs – 24 april 1915.” Ik blijf daar een paar minuten. Mijn spirituele stemming wordt gewekt door het nieuwjaarsfeest naast dit monument. Het bloedbad onder de Armeniërs, dat wordt beschouwd als een van de grootste misdaden in de geschiedenis van de mensheid, werd gepleegd door de Ottomaanse heersers tijdens de Eerste Wereldoorlog en wordt nog altijd bitter herinnerd.
Mijn motivatie om deze kerk te bezoeken is om vast te leggen dat Iran met een overwegend moslimbevolking en talloze moskeeën ook een land is met historische kerken met een glorieuze architectuur.
Sina Motamed Rad (1990) is een fotojournalist uit Iran, woonachtig in Nederland. Zijn kunstwerken vertellen over de interacties tussen mensen. Hij probeert beelden te maken van emoties, lijden, woede en haat. Voor hem toont het gezicht van iemand de gebeurtenissen in zijn leven. Sina Motamed Rad is ook columnist voor een hervormingsgezinde krant in Iran.
Meer lezen in de categorie DEBUUT in de fotografie? Word abonnee van Pf Magazine!
