In een tijd dat voor stockfotografie nog maar een paar tientjes of soms maar een paar dubbeltjes wordt betaald en menig stockbureau failliet is gegaan, is er een nieuw fotoagentschap opgericht: De Beeldunie. Eike den Hertog, voormalig medewerker van Hollandse Hoogte, gaf op 25 maart het startsein voor het agentschap bij de opening van de expositie Liefde voor Fotografie in de Engelbewaarder. “De Beeldunie is een agentschap voor professionele fotografen die zich hebben gespecialiseerd in onder meer journalistieke fotografie, reportages, dagelijks leven, straat-, reis-, architectuur-, lucht-, portret- en documentaire fotografie. Een bureau voor fotografen met een eigen signatuur en een individuele kijk op de wereld,” zo staat te lezen op de website. Daarom werkt de Beeldunie met een beperkt aantal geselecteerde fotografen die een duidelijk profiel hebben. De fotografen moeten uitstekende professionele fotografen zijn met een eigen visie en specialist op hun gebied. Plaats voor het harde dagelijkse nieuws, cliché stockfotografie of rode loper fotografie heeft De Beeldunie niet.
Op de vraag waarom er juist nu een nieuw fotoagentschap wordt opgericht, antwoordt oprichter en eigenaar Den Hertog: “Je moet je niet laten weerhouden door de neergaande spiraal van de tijd. Een belangrijke reden voor het ontstaan van de Beeldunie is dat kwaliteitsfotografie dreigt onder te sneeuwen in het overaanbod van beeld. De markt vraagt erom, want er is ruimte voor concurrentie, en meer concurrentie is beter voor alle partijen. Er zijn twee grote spelers op de nationale markt, het ANP en Hollandse Hoogte, en zij richten zich met name op nieuws en entertainment-fotografie. En er zijn internationaal twee grote spelers, Corbis en Getty. Eigenlijk is dat heel weinig, dus ik zie mogelijkheden genoeg. Door selectief te zijn op kwaliteit, kun je je onderscheiden.”
Aan de andere kant zou je kunnen zeggen dat de prijzen alleen maar dalen en dat fotografen, onder andere degenen die bij HH zijn aangesloten, steen en been klagen. Dat geeft toch weinig perspectief voor de toekomst? De Beeldunie wil de fotografen voor hun werk een eerlijke, duurzame prijs geven, maar kan dat wel in een tijd van prijsafbraak? “Dat de prijzen dalen, komt deels door de aanbieders zelf. Zij bieden hun foto’s voor veel te weinig geld aan. Je moet differentiëren. Voor een clichéfoto van een Hollandse molen hoef je niet bij een gerenommeerd bureau te zijn. Die kun je voor niets op allerlei websites vinden. En foto’s van lachende dames die salade eten zijn ook typische stockfoto’s die je niet bij mij vindt. Ik richt me niet specifiek op de ‘stockfotografie’, een nietszeggende term trouwens. Stockfotografie is gewoon fotografie die op voorraad ligt. Wij richten ons met name op portretfotografie en journalistieke, of zo je wilt documentaire fotografie.” Dat betekent dat je je ook richt op een andere markt dan de grote spelers op dit gebied? “In principe richt ik me op de journalistieke media, de kranten en tijdschriften. Maar daarbuiten is nog veel meer. Je hebt ook veel closed circulation, sponsored magazines, media van bedrijven en overheidsinstellingen.”
Is je verkoop vooral gericht op de Nederlandse markt of ga je ook aan buitenlandse media verkopen? “Ik mik op beide gebieden, binnen- en buitenland. De verkoop van losse foto’s aan de buitenlandse markt is niet zo zinvol. Als een internationaal blad een foto uit Nederland wil hebben, kan het die snel bij de grote stockbureaus of persbureaus vinden. Waar ik me wat het buitenland betreft op richt zijn de fotoverhalen. Voor photo stories is wel een internationale markt. Dat kunnen internationale onderwerpen zijn of typische Nederlandse onderwerpen. Bij deze ‘features’ moeten dan tekst en beeld worden gecombineerd tot een geheel.”
Jouw beleid betekent ook dat je voor een bepaald type fotograaf kiest. Waaraan moet een fotograaf die zich bij jou aansluit voldoen? “Ik zal niet gauw een illustratief fotograaf in mijn stal halen. Ik zoek naar de professionele fotograaf die een eigen signatuur heeft. Iemand die de werkelijkheid op een eigen manier interpreteert, een fotograaf die een unieke penseelvoering heeft. Ik richt me niet op dagelijkse nieuws, maar wel op fotografen die vanuit een persoonlijk ontwikkeld idee het nieuws volgen of er een fotoserie van maken. De fotograaf als auteur.”
De Beeldunie is geen fotoagentschap dat het zoekt in de breedte en de hoge omzetten. De Beeldunie wil het klein houden en zich specialiseren. Den Hertog: ”Bij mij staan de fotografen en hun werk voorop, niet de marktwerking. Ik zoek klanten bij het werk dat mijn fotografen maken en niet andersom. Op deze manier schep ik dus mijn eigen markt.”
Den Hertog heeft bijna achttien jaar bij Hollandse Hoogte gewerkt en heeft dus in de praktijk gezien hoe de markt in elkaar steekt. Is zijn nieuwe agentschap een antwoord op wat hij daar geleerd heeft? “Ik heb bij Hollandse Hoogte van alles gedaan, het beheer van de database, het contact met de fotografen en de verkoop aan klanten. Ik ben dankbaar voor wat ik geleerd heb, ik weet waaraan ik begin. Ik heb ook gezien dat Hollandse Hoogte een hele brede markt wil bedienen. Nu heb ik de kans om het anders te doen. Ik denk dat het beter is om me te specialiseren. De markt is groot genoeg. Het is gezond, en het houdt iedereen scherp.”
www.debeeldunie.nl
Stuiptrekking, men zit niet meer te wachten op “profs” de gsm gaat het winnen ook als het om nieuws gaat.
Daar ik 1 reactie kreeg dat ik wat kort door de bocht ga, geef ik een wat uitgebreider beeld van wat ik bedoel.
De mens was vroeger een leek op het gebied van Fotografie, fotovakscholen en de door autodidacten geschreven leer boeken gaven wat kennis aan de leek. Heden ter dagen is de techniek aanwezig (w.o GSM) om zonder al te veel kennis een goede plaat te maken, ook zijn mensen slimmer en leergieriger geworden, en internet verteld d.m.v. YouTube hoe je een goede plaat kunt maken en die te bewerken. Een en ander impliceerd dat vakfotografen alle eindjes aan elkaar moeten Knopen om een boterham te verdienen.
kansloze missie
Dat is vreemd. Iemand die mijn naam misbruikt. Iedereen die mij kent zal weten dat ik wat meer argumenten gebruik wanneer ik een mening te kennen geef.