De Rotterdamse fotografe Dagmar Haggenburg heeft de Pf Fotowedstrijd Quarantaine gewonnen met haar foto ‘Quarantaine Camera Obscura.’ Zij ontvangt een gratis jaarabonnement op Pf. In het totaal waren er 28 inzendingen.
© Dagmar Haggenburg
Dagmar Haggenburg maakte een foto van een projectie van de buitenwereld op de muur die ontstond door het maken van een camera obscura. Hoe kwam Dagmar op dit idee? “Een tijdje geleden lag ik ziek op bed en toen zag ik opeens iets bewegen op de muur. Ik realiseerde dat het de projectie was van de buitenwereld op de muur. Nu ik zoals iedereen in quarantaine zit, dacht ik dat ik een camera obscura kon bouwen. Ik heb de ramen met karton en plastic afgeplakt, met alles wat ik had. Omdat het een heldere, zonnige dag was kon je goed de projectie op de muur zien. Die heb ik gefotografeerd met mijn digitale camera.”
De projectie van de camera obscura komt altijd ondersteboven op de muur, maar Dagmar Haggenburg heeft de foto een slag gedraaid zodat haar huis op de kop op de foto verschijnt en de buitenwereld rechtop. Het bijzondere daarvan is dat het symbolisch staat voor de binnenwereld waarin iedereen verkeert: het leven staat op zijn kop. Tegelijkertijd verschijnt de buitenwereld wel rechtop, alleen is de projectie vaag en onbereikbaar, wat ook symbolisch is voor hoe wij de wereld nu ervaren. Haggenburg: “Door het beeld om te draaien krijg je een vervreemdend effect. Met dit beeld wilde ik de onbereikbare buitenwereld naar binnen halen.”
Dagmar Haggenburg heeft gestudeerd aan de St.Joost in Breda en is in 2014 afgestudeerd. Zij is autonoom fotograaf en heeft als overkoepelend thema de manier waarop de mens omgaat met de natuur. “Ik ben geïnteresseerd in hoe de mens staat ten opzichte van de natuur, en de waardeoordelen die wij erover hebben. Ik heb bijvoorbeeld een serie gemaakt in mijn straat waarin ik heb gekeken welke dieren en planten mensen in huis hebben.” Volgens Haagenburg wil de mens altijd de regie over de natuur hebben en bepalen wat wel en wat niet mag leven. “Onze relatie met de natuur is tegenstrijdig. Wij willen wel ongerepte natuur hebben, maar vormen haar toch om naar onze eigen behoeften.”
