Bizarre reis door dancemuziek
Hij reist de hele wereld over. Gaat naar de grootste feesten, zit in limousines en slaapt in vijfsterrenhotels. Martin Garrix, Tiesto of Hardwell, voor hen allemaal gaat deze beschrijving op. Maar ook voor dancefotograaf Rutger Geerling. Hij zit 20 jaar in het vak, heeft de opkomst van de dancemuziek en Nederlandse dj’s van dichtbij meegemaakt. “Het is een bizarre reis geweest,” aldus Geerling. Ter gelegenheid van dit jubileum, bracht hij onlangs het boek uit: ‘This is my Church’. “Een boek met foto’s van die twintig jaar van mijn hand.” Het boek is goed ontvangen in de dancewereld. En ook daarbuiten is het boek opgemerkt. Het leverde hem een nominatie op voor de Pop Media Prijs.
“Ik had stiekem wel een beetje gehoopt op de nominatie,” vertelt Geerling als hij op het punt staat te vertrekken naar Las Vegas. “Ik heb hard gewerkt aan het boek. Je hoopt toch dat mensen het oppikken. Dat is gebeurd, ik heb geweldige reacties gekregen.”
In ‘This is my Church’ neemt Geerling de kijker mee door 20 jaar dancemuziek. “Het is niet het verhaal van de opkomst van de dancemuziek, het is mijn verhaal. Het is mijn reis door de dancemuziek. Als fotograaf heb ik alles van dichtbij meegemaakt. De opkomst van de dancemuziek in Nederland, het bekend worden van dj’s. Tiësto heb ik gefotografeerd toen hij nog niet bekend was. Vanaf 2012 werd het ook internationaal.”
“Als ik terugkijk is het een bizarre reis. Twee decennia al die gekte. Wanneer je kijkt waar de dancewereld nu staat en hoe deze ooit begon, is dat ongelofelijk.” Ook voor de fotograaf is er door de jaren heen het nodige veranderd. Na een studie bestuurskunde kon hij via via aan de slag als fotograaf voor Strobe, een Rotterdams housemagazine. In 2012 werd hij internationaal ontdekt door Ultra. Sindsdien vliegt hij de wereld over. Overnachtingen in vijfsterrenhotels, vervoerd worden per limousine en als het nodig wordt geacht voor zijn fotografie, staat bij festivals een helikopter klaar.
“Daar kan ik best aan wennen,” lacht Geerling. “Dat staat natuurlijk wel ver af van het normale leven, als ik op dinsdagochtend op een koud schoolplein sta, de kinderen naar school te brengen. Het is heel onwerkelijk. Ik probeer er lekker van te genieten. Het is wel grappig, al die luxe. Al is het natuurlijk niet mijn geld. De mensen van de organisaties die me inhuren regelen het zo. Dat is wel fijn. Het werk is namelijk loodzwaar, vooral vanwege het reizen. Ik kom net terug van een derde intercontinentale vlucht in een maand. Wanneer de organisatie alles regelt, heb ik daar geen omkijken naar. Dat scheelt gewoon, daardoor kan ik mijn kop leegmaken, zodat ik goede foto’s kan maken.”
De Pop Media Prijs wordt donderdag 14 januari uitgereikt. Kan Geerling daar bij zijn, gezien zijn drukke schema? “Daar wil ik echt wel bij zijn. Wellicht heb ik dan nog een beetje last van een jetlag. De 9de kom ik weer thuis en dan ben ik zes weken vrij. Dat heb ik wel even nodig. Ik was alleen rond Oud en Nieuw thuis en we hebben met de kinderen nog een dagje Slagharen gedaan. Voor de kinderen is dat heel pittig, die willen papa gewoon thuis. Ik probeer daarom reizen zo kort en zo strak mogelijk te plannen. Dat maakt het reizen wel zwaarder. Soms lukt dat echter niet.”
Het boek ‘This is my Church’ is te bestellen via: www.thisismychur.ch. Naast foto’s staan in het boek ook interviews met de meest gefotografeerde dj’s.
