Voorbij de oneindigheid: BredaPhoto

Doorbraak na doorbraak

Al zolang er mensen op aarde rondlopen, veranderen zij de wereld ingrijpend. Toen we duizenden jaren geleden voedsel gingen verbouwen, duurde het niet lang voordat we zaden en vruchten kruisten om ze lekkerder, groter en beter bestand tegen ziektes te maken. Leg een maïskolf, graanhalm of wortel naast het ‘origineel’ en je herkent hem niet terug. We domesticeerden wilde wolven en kruisten ze tot onze hedendaagse soorten: van pekinees tot herdershond. Rivieren werden verlegd, zeeën ingepolderd en bergen doorboord met kilometers­ lange tunnels. Met medicijnen overwonnen we ziektes die vroeger miljoenen mensen het leven kostten.

To Infinity and Beyond

Onze greep op de wereld neemt almaar toe, dankzij recente doorbraken in het onderzoek naar de bouwstenen van ons leven, automatisering en kunstmatige intelligentie. Optimistische wetenschappers voorspellen dat kanker, malaria en zelfs veroudering problemen zijn die zij kunnen verhelpen. Steeds snellere en slimmere computers helpen ons complexe vraagstukken te kraken en nemen ons werk uit handen. Dankzij de revolutionaire CRISPR gen-technologie worden we misschien wel onsterfelijk. De eerste mens die duizend jaar wordt, is waarschijnlijk al geboren.
Vroeger richtten we ons tot goden om ziektes, honger en catastrofes af te wenden. Nu dringt het besef door dat wijzelf de belangrijkste kracht zijn die het leven op aarde beïnvloedt (en bedreigt). Sommige mensen zeggen zelfs dat we in heel een nieuw geologisch tijdvak leven: het antropoceen, ofwel het tijdperk van de mens als belangrijkste veroorzaker van veranderingen op aarde, met alle gevolgen van dien.

Wie heeft het voor het zeggen?

BredaPhoto wil weten wat de impact is van de almaar voortrazende wetenschap. Wat als robots bijvoorbeeld ons leven vergemakkelijken, maar zoveel banen doen verdwijnen dat de samenleving door grote werkloosheid een stuk ongelijker wordt? En is er het risico dat ook terroristen leren knutselen met genetisch materiaal? Een hoge inlichtingenbeambte in de Verenigde Staten noemde die techniek al een ‘potentieel massavernietigingswapen’.
Technologische vooruitgang leidt onvermijdelijk tot vragen over zeggenschap. Want wie beoordeelt de kansen en risico’s van nieuwe vindingen die ons allemaal raken, en wie controleert wat daar vervolgens mee gebeurt? Mogen wetenschappers in dienst van universiteiten of bedrijven, of CEO’s in Silicon Valley naar eigen inzicht beslissen wat goed voor ons is, of is daarop onafhankelijke, democratische controle nodig? Het hele verhaal over het 2018-thema lees je in de themabrochure.