Jungmin Lee: de ultieme identiteitsmix
Eind vorig jaar was er in het centrum van Amsterdam, in de openlucht galerie van de Gerrit Rietveld Academie, een bijzondere tentoonstelling te zien. Het afstudeerproject van de Zuid-Koreaanse fotograaf Jungmin Lee toonde ons coniferen met daarop geprojecteerde tulpen. Een wonderlijke keuze op het eerste gezicht, maar zeer begrijpelijk vanuit de achtergrond van deze jonge kunstenaar.
Jungmin Lee (31 jaar, Zuid Korea) had al een studie fotografie achter de rug toen hij werd opgeroepen voor de tweejarige militaire dienst. Hij vervulde zijn dienstplicht als assistent van een paramedicus bij de brandweer. “In die tijd leefde ik als een gespleten persoonlijkheid. Gedurende de week zag ik ongelukken, stervende mensen, verdriet en pijn. In de vrije weekenden werkte ik als fotograaf bij nachtclubs en ving ik met mijn camera uitzinnig plezier en overdaad. De discrepantie tussen deze twee werelden was te groot en bracht een innerlijk conflict in mij teweeg.” Ook in de twee jaar daarna als modefotograaf ervoer Lee de onechte wereld van de fashionscene en de hardere buitenwereld voor met name ouderen in Seoul als dualistisch. “Ik raakte verward over mijn eigen identiteit, werd sceptisch en stuurloos. Toen een vriend vroeg of ik naar het platteland van Engeland wilde komen, greep ik dat met beide handen aan. Even een pauze om mijn portfolio en mijn leven te herstructureren.”
Deze dubbele identiteit, gemixt zodat je niet meer ziet welk onderdeel van welke identiteit is, wilde Lee in zijn afstudeerproject laten zien. “We leven in een tijd waarin culturele transformaties op mondiale schaal plaatsvinden. De hedendaagse transportmogelijkheden zorgen ervoor dat we relatief snel met andere culturen in aanraking kunnen komen. Steeds meer mensen staan daar ook voor open. De verandering van omgeving beïnvloedt individuen op verschillende manieren.” Lee reconstrueerde zijn kijk op zijn eigen culturele assimilatie in de bijzondere beelden. Hij gebruikte verschillende materialen die kenmerkend zijn voor onze cultuur en laat die in mengbeelden samensmelten, reflecteren en camoufleren, zonder specifiek de aparte cultuuraspecten te belichten. Hij schept zo zijn eigen culturele kader.
In between stage
Het weergeven van deze zogenaamde tussenfase, zoals hij zijn afstudeerproject noemt, begon met een portret van het Nederlandse meisje. Zij staat in een Japanse kimono in haar ouderlijk huis naast Nederlandse antieke kasten en klok. “Vandaaruit ging ik op zoek naar de Nederlandse identiteit en hoe die ook was beïnvloed door andere culturen. Ik las veel over de Gouden Eeuw en stuitte op het fenomeen tulp. Een typisch ‘Nederlands’ product dat via Turkije (en zelfs daarvoor uit andere Afrikaanse landen), Oostenrijk en België in ons land terechtkwam. Daarnaast viel me in het Nederlandse straatbeeld op dat de tuinen vaak worden begrensd door coniferen. Iets wat ik nog nooit had gezien in Korea. Daar wilde ik iets mee doen.” Lee ging zes keer naar de Keukenhof en fotografeerde diverse tulpen. Deze beelden projecteerde hij vervolgens op de hagen en gaf op deze manier een nieuwe waarde aan onze vertrouwde tuinplanten.
Lees meer hierover in onze Beeldspecial: Wanneer je je nu abonneert gratis bij nummer 3 https://www.pf.nl/abonneren/