Gevolgen van verbaal geweld verbeeld

In deze Week tegen Pesten kunnen we niet anders dan aandacht besteden aan het project ‘Weapon of Choice’, waarbij stil wordt gestaan bij de gevolgen van verbaal geweld. De portretten, vervaardigt door fotograaf Rich Johnson, maken de doorgaans onzichtbare wonden veroorzaakt door verbaal geweld, zichtbaar. Johnson startte in 2014 met het project en maakte onlangs een tweede serie.
Hoe is het idee voor het project Weapon of Choice ontstaan?
“Ik zat een keer in de auto, luisterde naar de radio. Er was een verslag over een kind dat werd gepest. Dat was al het vierde of vijfde verslag over pesten dat ik in een relatief korte tijd hoorde. Ik dacht bij mezelf: stel dat de woorden die we tegen elkaar zeggen dezelfde wonden achter zouden laten als fysiek geweld. Zouden we deze woorden dan nog durven te gebruiken?”
De eerste serie heb je gemaakt in 2014 en recent heb je een tweede project gedaan, klopt dat?
“Dat klopt. De eerste serie was zo’n succes dat we nogmaals een serie wilden maken. Ook om mensen de kans te geven hun verhaal te vertellen.”

Wat wilde je bereiken met dit project? Wat wilde je laten zien?
“Mijn doel was om mensen te laten nadenken over hun gedrag. We hebben allemaal wel eens een ander gekwetst met onze woorden. Realiseer je bij het bekijken van de portretten wel dat het niet zozeer gaat om wat je zegt, het gaat om waarom we dingen zeggen. Woorden an sich hebben geen macht, maar de mensen die deze woorden gebruiken hebben dat wel. Je kunt je vrienden stom noemen en er vervolgens om lachen, maar wanneer je vader je stom noemt, doet dat pijn.”
Kun je uitleggen waarom je de deelnemers aan het project op deze wijze hebt laten beschilderen, met woorden als wonden op hun lichaam?
“Verbaal geweld is onzichtbaar. Het laat geen sporen achter van geweld, daarom gebruiken mensen dit type geweld ook zoveel. Denk maar eens aan alle verhalen die je hoort over fysiek geweld en probeer je daarna voor te stellen hoeveel verbaal geweld daaraan is voorafgegaan. Dat verklaart ook de naam van de serie ‘Weapon of Choice’: ik denk dat we liever verbaal dan fysiek geweld gebruiken, omdat we dan niet worden geconfronteerd met zichtbare wonden.”
Ik las in een artikel dat je voor je project een random oproepje hebt gedaan op Facebook om modellen te vinden. Op je oproep reageerden veel mensen die zelf slachtoffer zijn geworden van verbaal geweld. Verbaasde dit je? Hoe was het om met deze mensen te werken?
“Dat verbaasde me inderdaad! Er waren mensen die ik al jaren kende die opeens hun verhaal wilden delen. Deze ervaring heeft me nederig gemaakt. Niet eerder werkte ik aan een project waarin ik in zo’n korte tijd zoveel geleerd heb. Het klinkt misschien een beetje afgezaagd, maar dankzij dit project ben ik als mens gegroeid. Sommige deelnemers hadden nog nooit over hun misbruik verteld, terwijl ze nu open over hun ervaringen kunnen praten. Niemand heeft de shoot als slachtoffer verlaten, dat is wel duidelijk.”

Je hebt vroeger zelf te maken gehad met verbaal geweld. Je stiefvader was niet alleen verbaal agressief tegen je moeder, maar ook tegen jou en je broertjes en zusjes. Heeft dit je er ook toe gebracht om dit project te doen? En heeft deze serie je geholpen bij het omgaan met je eigen ervaringen?
“Ik vind het moeilijk om over mijn verleden te praten als slachtoffer. Wel vind ik het fijn om mijn verhaal met anderen te delen. Ik heb mijn ervaringen gebruikt om een beter mens te worden. Ik heb altijd geweigerd om mijn verleden te gebruiken als een handicap of reden om te mislukken. Ik begon met denken dat mijn verhaal uniek was, maar hoe meer ik mijn verhaal vertelde aan anderen, hoe meer ik me realiseerde dat zij soortgelijke ervaringen hebben gehad. Het leven is wat je er van maakt, ik ben daar het bewijs van. Als je wordt misbruikt, vertel het aan anderen en ga weg uit de situatie!”
“Ik denk dat het belangrijk is om nog te vermelden dat de foto’s behorend tot dit project gratis gebruikt kan worden door non-profit organisaties en iedereen die de foto’s wil gebruiken. Tot dusver hebben 170 non-profit organisaties van over de hele wereld de foto’s gebruikt. Als er één ding is dat het project me heeft geleerd, dan geldt dat we onze talenten moeten gebruiken om de verhalen te vertellen van mensen die dat niet kunnen. Persoonlijke projecten zoals deze hebben meer voor mijn carrière betekent dan betaalde opdrachten ooit hebben gedaan.”
Meer informatie: www.spectaclephoto.com en http://hurtwords.com.