Eerste Photo Basel

Tijdens de Basel Art Week (18-21juni) zag een nieuwe beurs het levenslicht. Photo Basel is de eerste en enige Zwitserse beurs volledig gewijd aan fotografie. Het concept: artistiek werk door fotografen onder de 40 dat beklijft, gepresenteerd in zorgvuldig gecureerde solo-presentaties met internationale allure.

Elk jaar in juni wordt de rust in het doorgaans kalme Basel verstoord door de Art Week (15-21 juni). Het centrale evenement van die week is Art Basel, kunstbeurs van wereldfaam met een extravagante dependance in Miami. Ze vormen de top van de kunstwereld. In de loop der jaren is er een programma rondom de beurs ontstaan, variërend van verschillende andere beurzen (zes, waaronder I Never Read voor kunstenaarsboeken) tot avondopenstellingen van kleine neringen met handgemaakte designproducten, privécollecties in musea tot overvolle cafés. Dit jaar werd aan die lijst activiteiten een zevende beurs toegevoegd.
Photo Basel is het geesteskind Sven Eisenhut en Samuel Riggenbach, beide werkzaam in de evenementensector. Riggenbach fotografeert zelf, Eisenhut kreeg de geest toen hij over zijn vaders schouder meekeek in diens doka. Ondanks het zeer grote aanbod in Basel waren zij ervan overtuigd dat een beurs louter geweid aan fotografie er nog wel bij kon.
Niet iedereen was die mening toegedaan. Een beurs is vooral een plek voor de verkoop en de vraag die het duo steevast kreeg wanneer zij een galerie benaderende was: ‘Wie doet er nog meer mee?’ Een gelukkige ontmoeting tijdens het festival in Arles (FR) leverde hen de toezegging van Esther Woerdehoff op, een Zwitserse met een goed lopende galerie in Parijs.

Hap slik weg ijslolly

Woerdehofs reputatie werd de lijm (en de redding) van de eerste editie van Photo Basel. Ze werd vernoemd in persberichten en de catalogus en kreeg een prominente plaats de beursvloer van Eisenhut en Riggenbach. Een greep uit de negentien andere pioniers: Kahmann Gallery uit Amsterdam, Stieglitz 19 uit Antwerpen, amansalto uit Tokyo en Grundermark Nilsson Gallery uit Stockholm. Voorts een armoedige selectie uitgevers met Mack als meest bekende en Aaluägä Books als de meest verrassende van vijf stands.
Diezelfde Esther Woerdehoff stelde ook de tentoonstelling ‘Drive In’ elders in het pand samen. Foto’s van en met auto’s dus, met Elliott Erwitt als dragende kracht.  ‘Auto’s glijden makkelijk naar binnen. Makkelijk verkoopbaar bovendien, en herkenbaar’, laat een van de exposanten zich ontvallen. Woerdehof leverde daarnaast nog het campagnebeeld van de beurs. Een blauwe ijslolly tegen een rode achtergrond dat bij nadere inspectie een spons blijkt te zijn. De foto komt uit een reeks met verschillende ijslollysponsen door het Zwitsers-Deense duo PutPut. Een aardig, maar niet beklijvend trucje dat je eerder in een tijdschrift zou verwachten dan aan de muren van een galerie.

Ontklede jonge vrouwen

De meeste van de twintig deelnemers maakten een heel veilige keuze met toegankelijk, figuratief werk. In het beste geval is dat goed uitgevoerd, zet het je misschien even op het verkeerde been en is het interessant van compositie, in het slechtste geval clichématig. Niet iedereen heeft zich bovendien gehouden aan de insteek van Photo Basel, maar presenteert, bijvoorbeeld, een allegaartje van overbekende beelden door grotendeels overleden fotografen. In het geval van Galerie Baudoin Lebon is dat niet verwonderlijk gezien de focus daarop, maar dat wekt tegelijk wel de indruk dat de selectie van deelnemers niet al te streng is verlopen vanwege de moeizame start. Met voorbeelden als Paris Photo, Off-Print, Arles en Unseen in het achterhoofd is het resultaat mager.
Desgevraagd zeggen verschillende galeriehouders dat de selectie, zeker omdat ze zo klein is, best wat steviger kan en dat het, voornamelijk Zwitserse, publiek nog een beetje opgevoed moet worden wat betreft fotografie. Dries Roelens van Stieglitz 19 vertelt hoe een heerschap van leer trok tegen de 25-jarige Lara Gasparotto met haar portretten van, soms ontklede, jonge vrouwen. En toen had hij de agressieve naakten van Ren Hang daarnaast nog niet opgemerkt. Met zijn stand steekt hij evenwel boven het maaiveld uit, samen met die van Grundermark en Nilsson die magische natuurfoto’s van Inka en Niclas presenteren en de wonderschone afdrukken van Miyako Ischiuchi bij galerie amansalto.
De organisatie laat zich alvast niet uit het veld slaan, want de data voor 2016 zijn reeds bekend. Eens zien of de beurs zelf dan net zo strak is als de marketing.
www.photo-basel.com