Test Pentax K-S1 & K-S2

De Pentax K-S1 is al een tijdje op de markt, de S2 is net uit. Het verschil zit in de bouw, meer dan in de interne techniek. De K-S2 heeft als belangrijkste eigenschap dat hij weerbestendig is en dat het LCD-scherm kantelbaar is. De S1 die nog steeds als een eenvoudigere versie te krijgen is heeft in elk geval als opvallendste eigenschap een flink aantal LED-lampjes aan de buitenkant die een aantal instellingen aangeven of gewoon het aflezen van de stand van een instelling in het donker makkelijker maken. Ze kunnen overigens ook uitgeschakeld worden.

Techniek

De basis van beide is een APS-formaat CMOS-sensor met 20 miljoen pixels, waarbij je als gebruiker de gevoeligheid tot ISO 51000 kunt opvoeren. Wanneer je in JPEG opneemt kun je dat beter niet doen, de ruisonderdrukking haalt alle scherpte uit de opnames, maar wanneer je in RAW opneemt, waarbij de Pentax de handige optie heeft dat direct in het standaard DNG-bestandsformaat te doen, houdt je een heel bruikbaar bestand over, hoewel de laagste gevoeligheid, ISO 100, natuurlijk altijd het zuiverste resultaat oplevert. Ricoh-Pentax is een eigenwijs merk, dat is iets dat op zich niet genoeg gewaardeerd kan worden.

Die LED-verlichting is daar een resultaat van, maar het feit dat de camera in plaats van de gangbare drie automatische standen er vijf heeft wijst ook op een eigen systeem. Er zijn de normale P, Tv en Av instellingen, maar daarnaast een Sv en een TAv. De Sv biedt een gevoeligheidsvoorkeuze wat niet meer dan subtiel verschilt met de P lijkt me, de TAv gebruikt de ISO waarde om de belichting te regelen bij een gekozen combinatie van sluitertijd en diafragma.

LED

Als je op een donkere plek niet wilt opvallen met je camera moet je bij de Pentax K-S1 de verlichting van de knoppen wel uitschakelen. Wil je echter in het donker makkelijk kunnen zien hoe alles staat ingesteld, dan zijn die lampjes erg handig. Zo kun je aan de kleur van de ring rond de ontspanknop zien of de camera in de foto (groen) of video stand (rood) staat. Deze kleuren zijn gehandhaafd bij de Pentax K-S2. Ook de stand van de hoofdinstelling wordt bij de Pentax K-S1 verlicht. Wat overdreven zijn de vijf LED’s rechts voor, die wel heel mooi het aftellen van de zelfontspanner aangeven. Ze ontbreken bij de Pentax K-S2 en ze zijn een beetje onzinnig, maar ik vind ze wel wat hebben. Los van de al of niet aanwezige LED’s zijn beide camera’s in verschillende kleuren te krijgen.

Anti-Alias

De camera’s gebruiken een sensor die niet voorzien is van een anti-alias filter, zoals tegenwoordig steeds vaker het geval is, wanneer de maker vindt dat de balans toch beter naar de scherpte dan naar het ontbreken van het soms optredende verschijnsel kan doorslaan. De Pentax camera’s beschikken echter over een geheel eigen optie. Het ingebouwde beeldstabilisatiesysteem dat werkt door het bewegen van de sensor ter compensatie van camera bewegingen kan namelijk ook gebruikt worden om een soort namaak AA filter te krijgen door die sensor tijdens de opname een heel klein beetje te bewegen. Dat levert inderdaad minder scherpe opnames op, daardoor ontbreekt ongetwijfeld het kleurprobleem, dat overigens toch maar zo nu en dan opduikt. Je kunt het systeem naar keuze uit- of inschakelen, waarbij er twee sterktes zijn om uit te kiezen. En zelfs een bracketing optie is aanwezig waarbij snel na elkaar drie opnames worden gemaakt, één met elk van de drie instellingen. De eerste stand zoekt een balans tussen scherpte en moiré-onderdrukking, de tweede geeft prioriteit aan de moiré-onderdrukking en levert het meeste scherpte verlies. Hoe beter het objectief, hoe meer deze techniek nodig kan zijn en hoe beter je het verschil tussen de verschillende instellingen kunt zien. Bij het standaard kit-objectief moet je de verschillen wel zoeken, maar bij de betere Pentax objectieven is het verschil goed te zien. Ook is dan duidelijk dat de techniek werkt wat betreft het onderdrukken van het moiré. De zwaarste instelling levert dan wel veel scherpte verlies.

 

GPS

Als extra is bij de Pentax camera’s een GPS eenheid te krijgen die uiteraard handig is voor het vastleggen van de plek waar de foto’s gemaakt worden. Maar de beeldstabilisatie in de camera kan in combinatie met die GPS ontvanger op een heel bijzondere manier gebruikt worden,m namelijk om scherpe foto’s van sterren te maken. Doordat de positie op de ronddraaiende aarde bekend is kan de sensor tijdens een wat langere belichting heel langzaam verschoven worden zodat de draaiing van de aarde wordt gecompenseerd. Niet onbeperkt lang, op een gegeven moment kan de sensor niet verder verplaatst worden natuurlijk, maar het is een extra optie van de in de camera gebouwde beeldstabilisatie en wel slim bedacht. Het moet ook zeker voldoende zijn om de maan scherp op de foto te krijgen.

Pancakes

Pentax is één van de weinige cameramakers die voor de APS camera’s een speciale reeks heel compacte vaste brandpunt-objectieven levert. Dat is erg handig wanneer je er mee op reis wilt. Er is inmiddels ook een heel compact kort zoom-objectief, de HD Pentax-DA 18-50mm ƒ/4-5.6 DC WR RE, dat voor het transport tot een lengte van 41 mm kan worden ingeschoven. Verder is er ook een heel kleine weerbestendige flitser, de AF210FG, met een richtgetal van 20. De keuze voor synchronisatie op het eerste of tweede sluitergordijn maak je met de hoofdschakelaar van deze flitser, dat lijkt me erg handig. De Pentax K-S1 en S2 hebben een snel AF-systeem dat zich zonder meer met de meeste andere systemen kan meten. De Pentax K-S1 werkt prima, maar voelt een beetje simpeler dan veel andere camera’s, maar dat vind je niet terug in het aantal mogelijkheden.