LARS BY RAHI
Wekelijks stromen de meest uiteenlopende berichten over de fotografie binnen. Vaak gaan ze over veranderingen van het vak of over de oprekkende grenzen waarbinnen professionele fotografie zijn plek moet vinden of hervinden. De score van de berichten van afgelopen week, niet uitputtend, op een rij: Getty gaat gratis foto’s beschikbaar maken via embedden, gaat via Eyeem.com iedereen mee laten doen met foto’s maken en verkopen, Calumet USA gaat opeens failliet en sluit 75 winkels.
Veel fotografen zien hierin een bevestiging dat het met fotografie de verkeerde kant opgaat en dat het vak verloren dreigt te gaan onder invloed van dalende prijzen en het toetreden van een groot publiek dat ook mee mag gaan doen. Hierin zit een gevaarlijke valkuil verborgen. Door meteen een veroordeling uit te spreken, niet goed te onderzoeken waar dit vandaan komt, en niet te bekijken waar dit ook tot nieuwe modellen kan leiden lopen we het risico ons zelf als beroepsbeoefenaren buiten spel te zetten in de zoektocht naar een nieuwe toekomst.
Dat die nieuwe toekomst soms wel gevonden wordt door fotografen die niet perse uit de professionele beroepsgroep komt maakt de verwarring vaak nog groter. Een volslagen onbekende die 320.000 volgers via Instagram heeft wordt met argwaan bekeken en ter discussie gesteld. Dat deze fotograaf vervolgens zijn baan opzegt, professioneel gaat werken en een prachtcontract sluit met een bureau in New York dat voor alle A-merken werkt, geeft aan dat niets meer onmogelijk is. Een fotograaf die binnen 24 uur voor 15.000 dollar aan prints verkoopt omdat hij dat via social-media bekend maakt is voor iedereen een verrassing en een ontdekking in één. Wat vandaag onmogelijk lijkt, kan morgen lucratiever zijn dan ooit.
Niemand kan de toekomst voorspellen. De wereld is terecht gekomen in een tijdperk waarin alles verschuift: een tijdperk van verandering, maar ook de verandering van een tijdperk. Van het landbouwtijdperk naar de industrialisering en vervolgens naar het informatietijdperk. In hele korte tijd zijn we in een enorm tempo terecht gekomen in wat men omschrijft als de ‘Shift age’: alles is aan het veranderen en iedereen is met iedereen verbonden. Men maakt verbindingen over de hele wereld en meer dan ooit kan elk individu invloed hebben op verafgelegen gebeurtenissen.
Dit vergt een ander instelling van ons allemaal. De praktijk van fotografen is sterk in beweging. De vraag waarheen het vak zich beweegt is van belang. Om invloed uit te oefenen moet de beroepsgroep zich organiseren en zich actief bezighouden met relevante ontwikkelingen, zakelijke, maatschappelijke en culturele tendensen en daarin waar mogelijk een sturende rol spelen: meningsvorming, aanzien van het vak, verdere professionalisering en vergroting van de expertise. Inspireren en vooral ‘lead by example’. Dat moet je met elkaar doen. En soms moet je het onbekende en het bedreigende wel omarmen en onderzoeken. Stuur het gezamenlijk in een goede richting waar je zelf je meerwaarde weer kan toevoegen.
Als beroepsorganisatie kom je niet verder door alleen maar een representatiemodel na te streven maar moet je kiezen voor optimisme, participatie en inspiratie. Verbindingen maken, steun krijgen en richting geven krijgt een duidelijk plek. Wanneer we dit koppelen aan een goed imago dan wil iedereen zich hier aan verbinden.
Shoot-Amsterdam is een uitstekend voorbeeld waar je samen met partners uit de industrie, op een goed locatie en in een goede sfeer inhoud, ondersteuning, kennisoverdracht en inspiratie kan vinden. Het is een mooi moment om met elkaar verwarring om te zetten in daadkracht.
Good vibe Lars, dank!
Niemand kan de toekomst voorspellen, maar de beroepsorganisatie kan wel een visie ontwikkelen over de toekomst van de fotografiesector. Dan kunnen veranderingen in de markt geplaatst worden, heeft de voorzitter een goed en consistent verhaal en kan er aan oplossingsrichtingen gewerkt worden. Daarvoor is een goede marktstructuuranalyse onontbeerlijk.