Vergelijking Capture One Pro7, Lightroom4 en Aperture (deel 2: interface)
De drie programma’s bieden grofweg dezelfde mogelijkheden, en tot op zekere hoogte hanteren ze daardoor ook dezelfde indeling van het scherm. Maar bij die oppervlakte houdt het dan wel op, ze hebben elk eigen manieren om je als gebruiker wat invloed te laten hebben op het uiterlijk van het programma. Het doel van dergelijke aanpassingen kan esthetisch zijn, maar gelukkig krijg je ook de optie om de functionaliteit zo te kiezen dat het programma alleen die zaken laat zien die je wilt gebruiken. Dat gaat denk ik het mooist bij CaptureOne Pro7, maar ook bij Aperture en Lightroom valt er het nodige aan te passen.
Lightroom 4.3
Lightroom kent een aantal modules, bestemd voor verschillende taken, zoals de bibliotheek of het maken van afdrukken. Handig is dan dat binnen die modules de indeling van het scherm altijd grofweg hetzelfde is. Onderin een reeks voorvertoningen, links staan vaste keuze-instellingen en rechts vind je een kolom met gereedschappen of keuze mogelijkheden. Elk van de blokken, aan de zijkant of onder- dan wel bovenkant kan worden verborgen om ruimte te maken op het scherm. Verder is het mogelijk de helderheid van de achtergrond aan te passen aan je smaak, maar nuttiger is het om de mogelijkheid te gebruiken om gereedschappen en keuzemogelijkheden die je niet wilt gebruiken onzichtbaar te maken, waarbij ze uiteraard altijd beschikbaar blijven, je kunt ze zo weer zichtbaar maken. Je roept de keuzelijst op als contextueel menu en geeft dan aan welke onderdelen je wel en niet wilt zien. De ‘solomodus’ die je daar ook aantreft is vooral handig wanneer je beeldscherm niet te groot is, kies je die optie, dan zal er nooit meer dan één deelvenster tegelijk open staan. Daarnaast is het mogelijk om zowel de keuze van de informatie die als laag over de foto’s getoond wordt aan te passen, als het laten zien van die informatie in verschillende weergaven uit te zetten.
Aperture
De indeling van het scherm bij Aperture is tot op zekere hoogte dezelfde als bij Lightroom, maar alle instellingen en gereedschappen staan in één kolom, met enkele uitzonderingen. Er is een wat je kunt noemen standaard weergave, maar het is ook mogelijk om de gereedschappen als een zwevend venster over al het andere heen zichtbaar te krijgen. Als je wilt kun je dat combineren met alleen een weergave van de foto die je aan het bewerken bent, dat levert wel een scherm op waarbij je je goed kunt concentreren op de foto. De mogelijke aanpassingen staan bij Lightroom in een lange rij onder elkaar. Maar ook hier kun je keuzes maken. Je kunt van elke aanpassingsmogelijkheid bepalen of die in de standaard set thuis hoort, dan wordt de optie bij elke foto getoond. Maar wanneer je voor een bepaalde foto een extra aanpassing gaat gebruiken wordt deze aan de lijst toegevoegd. Maar ga je naar de volgende foto dan is die aanpassing weer uit de lijst weg. Zo krijg je dus een wisselende reeks aanpassingen, afhankelijk van wat je in de standaardset hebt opgenomen en wat je aan elke afzonderlijke foto hebt toegevoegd. De volgorde waarin de aanpassingen worden getoond kan niet aangepast worden. Niet alleen voor aanpassingen aan de foto, maar ook voor de ‘metadata’ kan je zelf verzamelingen aanmaken met de informatie die je bij elkaar wilt zien.
CaptureOne Pro7
Ook Capture One plaatst alle aanpassingen en andere gereedschappen in één kolom, die ja wel naar keuze links of rechts op je scherm kunt plaatsen. Maar wat bij dit programma erg handig is, is de optie om de indeling van de beschikbare opties vrij vergaand naar je hand te zetten. De gereedschappen, van catalogus tot fijnafstemming van het eindresultaat zijn te vinden in een reeks ‘tabs’, die elk een rijtje aanpassingen bevatten. Maar je zit niet vast aan de standaard indeling. De onderdelen van alle tabs kun je zelf kiezen, en ook kun je bestaande tabs verwijderen, en er zelfs een paar toevoegen. Dat geeft je dan de mogelijkheid om de interface als het ware af te stemmen op de manier waarop jij de aanpassingen uitvoert, je kunt ze gewoon in de volgorde zetten die je het beste bevalt. Dat kun je natuurlijk pas doen als je wat ervaring met het programma hebt opgedaan. Verder tref je binnen Capture One wat mogelijkheden die voortkomen uit het feit dat het programma oorspronkelijk is gemaakt om opnames te maken met een aan de computer gekoppelde camera. Zo is er een optie om met een hulpkleur zichtbaar te maken waar de hoogste scherpte in de foto’s te vinden is, zelfs in de voorvertoningen werkt dat, en het is erg handig om bijvoorbeeld bij series portretten te kijken welke de juiste scherpte vertonen.
Taal
Van de drie programma’s is Lightroom overigens het enige dat Nederlandstalig gebruikt kan worden, voor CaptureOne en Lightroom ligt Engels voor de hand als taalkeuze denk ik. Er zijn dan wel wat verschillen, en niet alles is opgesomd natuurlijk, maar met een beetje wennen en uitzoeken kun je denk ik met alle programma’s op zich goed uit de voeten, de optie die Capture One biedt om de interface aan je werkwijze aan te passen is wel heel mooi.
