Review – Op de testbank: Fujifilm X-E1
Het kleine broertje van de X-Pro1 werd de Fujifilm X-E1 genoemd. Nu is het de middelste van de drie systeemcamera’s van Fujifilm, de X-M1 is het huidige instapmodel. Als je de lijn zo bekijkt, zou je de X-M1 een uitgeklede versie van de X-E1 kunnen zien, die weer een uitgeklede versie van de X-Pro1 zou zijn. Hoewel de X-E1 inderdaad wat beperkingen heeft ten opzichte van de Fujifilm X-Pro1 is de camera toch meer dan simpelweg een goedkopere versie met minder mogelijkheden. De Fujifilm XE-1 is een camera die op zich staat.
De Fujifilm X-E1 is zowel fysiek als wat specificaties betreft een kleinere uitvoering van de X-Pro1. Het meest opvallende verschil is het ontbreken van de hybride zoeker. De Fujifilm XE-1 heeft alleen een elektronische zoeker. Voor een groep fotografen is dat een groot gemis. Maar om eerlijk te zijn, de optische zoeker van de X-Pro1 biedt niet heel veel meerwaarde ten opzichte van de elektronische. Het is feitelijk niet meer dan een doorzichtzoeker, net zoals de analoge compactcamera’s die hadden, waarin wat informatie te zien is. Met een meetzoeker heeft het in ieder geval niets van doen. De elektronische zoeker daarentegen geeft wel een goed beeld van wat je aan het doen bent. De zoeker in de Fujifilm X-E1 is daarbij goed. Je ziet wel dat je naar een scherm kijkt, in plaats van een mooi matglas, maar het beeld is goed te beoordelen. Wat wel hinderlijk is, en ik kon in het menu geen instelling vinden om dat te veranderen, dat het beeld in de zoeker niet per se weergeeft wat de belichting zou moeten zijn. In een donkere omgeving wordt het beeld veel te licht weergegeven bijvoorbeeld en onder- of overbelichting is lastig in te schatten. Dat laatste heb je met een optische zoeker ook, maar bij een elektronische zoeker verwacht je het niet. Het is nu juist een van de voordelen van zo’n zoeker dat je een indruk kunt krijgen hoe je met je belichting zit.
© Foto: Bas de Meijer
Daarmee zijn de belangrijkste kritiekpunten op de camera ook besproken. Want de Fuji X-E1 is een fijne camera om mee te werken. De scherpstelling gaat niet supersnel, maar snel genoeg om bijvoorbeeld op straat goed te kunnen reageren op de situatie. Ook de ontspanvertraging, wat bij de X-Pro1 aanvankelijk ook een probleem was, is kort genoeg om te kunnen reageren. Maar verwacht geen snelheden die je bij een reflex gewend bent. Daar is de Fujifilm X-E1 ook niet voor bedoeld. Het is veel meer voor de gewone fotografie, een beetje beschouwend zelfs.
De bediening van de Fuji XE-1 is verder prima. Het menu verdient nog steeds geen prijs voor overzichtelijkheid, maar gelukkig heb je het menu ook niet heel vaak nodig. Dat wat er echt toe doet en wat je geregeld wilt wijzigen is direct op de camera in te stellen. Zoals het ook hoort mijns inziens. De Fujifilm X-E1 ligt ook lekker in de hand, niet te groot en niet te klein. Je valt niet snel op als je met de camera fotografeert, wat in een groot aantal situaties wel prettig is.
© Foto: Bas de Meijer
De Fujifilm X-E1 wordt gepositioneerd onder de X-Pro1. De verschillen zijn echter kleiner dan je op basis van de specificaties zou verwachten. De X-E1 is kleiner en mist de hybride zoeker, beiden zijn wat mij betreft eerder voordelig dan nadelig. Bovendien werkt de Fuji X-E1 sneller dan de grotere broer en heeft de camera eenzelfde hoge beeldkwaliteit. Het enige echte nadeel aan de X-E1 is de zoeker, die geen goede weergave geeft van de belichting, helemaal niet als je manueel belicht. En ok, misschien ziet de X-E1 er wat minder mooi of retro uit. Maar dat is uiterlijk, van binnen is de Fujifilm X-E1 de moeite waard.
Je kunt hier de foto’s van de Fujifilm X-E1 in hogere resolutie bekijken.