De EOS 5D Mark III heeft de lastige taak om een zeer populaire camera op te volgen. Dat valt niet mee, maar de camera doorstaat de test uitstekend. Eigenlijk biedt de 5D Mark III alles wat de Mark II ook bood en meer. Het is een echte allround camera geworden. De goede eerste indruk heeft de camera weten te bevestigen.

Voor een aantal fotografen is het aantal pixels een tegenvaller, de EOS 5D Mark III heeft er maar 1miljoen meer dan de voorganger. Op zich lijkt me dat voor de meeste toepassingen meer dan genoeg. Juist door niet heel veel pixels op de sensor te plaatsen, is de EOS 5D Mark 3 een camera geworden voor een zeer brede groep fotografen. Niet iedereen zit te wachten op grote bestanden. Hoewel de Canon EOS 5D Mark III ook mRAW kent, waarmee je bestanden van tien miljoen pixels maakt. Dat kan handig zijn en is beter dan de DX-crop bij Nikon, want je houdt bij mRAW gewoon het volledige beeld.

Beeldkwaliteit
De kwaliteit van de foto’s is sterk verbeterd. Dat geldt niet alleen voor de hogere gevoeligheden, hoewel daar natuurlijk het verschil het meeste opvalt. Het verschil met de Mark II is behoorlijk. De EOS 5D Mark III kan met een gerust hart bij ISO 6400 gebruikt worden. Daarboven neemt de kwaliteit wel snel af. De twee laatste gevoeligheden, ISO 51200 en 102400, zijn wat mij betreft onbruikbaar. Tenzij je de foto’s heel klein gaat gebruiken, maar daarvoor heb je eigenlijk die 22 miljoen pixels niet voor nodig.

Ook bij ISO 6400 zie je al ruis, maar het is wel hele mooie schone ruis. Er zit vrij weinig kleurruis in. De ISO reeks, die hier in volle resolutie is te bekijken, laat dat duidelijk zien. De foto’s zijn zowel omgezette RAW beelden (zonder ruisonderdrukking) als JPEG’s direct uit de camera, met de standaard ruisonderdrukking aan. Wat jezelf het liefste hebt, minder ruis of meer detail, is een persoonlijke keuze. De opnames van de testkast zijn gemaakt bij goed licht, maar ook bij slechte omstandigheden zie je hetzelfde patroon.

HDR
Het dynamisch bereik van de EOS 5D Mark III is indrukwekkend, ook bij hogere ISO waarden. Voor wie het niet genoeg is, heeft Canon ook een HDR functie ingebouwd. Uit drie opnames wordt dan een JPEG samengesteld. Het resultaat wisselt, zeker met een extra filter erbij wordt het al snel kitsch in mijn ogen. Een gewone standaard HDR lijkt mij niet zo zinvol als je bij voldoende licht fotografeert. Dan kun je namelijk ook de opname zo belichten dat de lichte partijen prima in beeld zijn en dan de schaduwen optrekken. Dat kan bij lagere ISO waarden vrijwel straffeloos, zo goed is de kwaliteit ondertussen.

Autofocus en bediening
De EOS 5D is altijd erg populair geweest bij reportagefotografen vanwege de compacte behuizing en de fullframe sensor. De grootste handicap was de autofocus, die was eigenlijk te traag voor actie. Met de EOS 5D Mark III is dat voor een groot deel opgelost. Het systeem is een combinatie van de EOS-1D X en de EOS 7D en dat bevalt goed. Zo snel als de EOS-1D X is het echter niet. Maar voor het gros van de onderwerpen zal de camera zeker snel genoeg zijn. Veel lof ook voor de nieuwe bediening. De camera werkt gewoon erg prettig.

De knoppen zitten op de juiste plekken, waardoor je de camera goed kunt bedienen. Het menu is overzichtelijk opgesteld, maar wel erg uitgebreid. Gelukkig kun je met de Q-knop snel door de tabbladen heen. In bovenstaande film kun je door het menu bladeren. Veel is bekend van de EOS 7D, wat absoluut geen slechte zaak is. De EOS 5D Mark III is van zichzelf al vrij stil, maar met de stille stand is het nog nauwelijks hoorbaar. Uniek, en wat mij betreft wordt dat snel ook bij andere camera’s toegepast, is de stille stand bij continu opnames. Er zijn genoeg situaties te bedenken waarbij je liever niet teveel lawaai maakt, maar wel snel achter elkaar moet fotograferen.

Niet alleen voor de fotograaf is veel veranderd, ook de videograaf komt aan zijn trekken met een eenvoudigere manier om de belichting aan te passen en de mogelijkheid om bijvoorbeeld het geluid te monitoren. Ook is er een nieuwe verbeterde manier om de video’s te comprimeren.

Jiri Büller over de EOS 5D Mark III
Tijdens de testperiode heeft ook Jiri Büller met de EOS 5D Mark III gewerkt bij de halve finale van de KNVB beker tussen AZ en Heracles. Büller is een doorgewinterde sportfotograaf, die al zijn leven lang met Canon werkt. Een EOS 5D heeft hij echter nog nooit gehad, maar de hogere beeldsnelheid van de Mark III lijkt hem wel interessant. Met alle instellingen voor de autofocus is het even uitzoeken wat nu het prettigste werkt. Voetbal is daarbij niet de makkelijkste sport, omdat de spelers onregelmatig bewegen en veel versnellen en vertragen. Uiteindelijk vinden we een goede stand en zijn de resultaten redelijk voorspelbaar. Maar het kost de camera toch wel wat moeite om de actie goed vast te leggen, de camera komt net wat te laat in zijn scherpte. Een EOS-1D is volgens Büller sneller paraat. Dat is niet geheel onlogisch, want de laatste modellen hebben een aparte Digic processor voor enkel de autofocus en de belichting. De EOS 5D Mark III moet het met één Digic 5+ processor doen voor alles. Eenmaal in de scherpte, is de 5D Mark III snel genoeg om de actie vast te houden. “Het is een beetje als 2 auto’s die bij het stoplicht staan. eentje met een 1.6 motor erin en de andere met een 5 liter v8. Die V8 is toch wel veel sneller weg, maar ze kunnen wel allebei 120 rijden,” vergelijkt Büller.

Büller moet wennen aan de balans met een EF 400mm f/2.8 L IS USM. De camera is een stuk lichter en mist de extra grip, waardoor de balans totaal anders is. Het gewicht ligt nog meer naar voren. De grip zou welkom zijn. De sportfotograaf is erg blij met de fullframe sensor: “ik kan zo beter in de wedstrijd zitten en hoef me niet zo aan de buitenkant van het veld op te stellen.” De beeldsnelheid bevalt hem prima, zes beelden per seconde zijn genoeg. Wel merkt hij gelijk dat je een snel kaartje nodig hebt, omdat anders de buffer vol raakt als er echt veel actie plaats vindt. Büller is ook tevreden over de beeldkwaliteit, ook bij ISO 3200 heb je een goede kwaliteit: “mooi korreltje houd je over.” De bestanden zijn niet te groot, maar wel groot genoeg om een goede uitsnede te kunnen maken.

Een uitgebreider testverslag is te lezen in Pf nummer 4, dat eind april verschijnt.

Hieronder de gallery met enkele foto’s. Wil je ze in hogere resolutie bekijken, klik dan op onderstaande link:
Hoge resolutie testfoto’s Canon EOS 5D Mark III