
Mechanische knoppen op de Nikon Df, met een aansluiting voor een echte draadontspanner – © Eduard de Kam
Het gaat dan om ISO en belichtingscompensatie die samen aan de linkerkant zitten, en de sluitertijd rechts, samen met de instelling voor de werking, P,A,S of M. Alle knoppen blokkeren en hebben kleine knopjes die ingedrukt moeten worden om ze te kunnen verdraaien. Alleen het diafragma zie je niet bij de moderne objectieven die daar immers geen ring met handige getallen meer voor hebben. Daarvoor moet je dan toch het kleine LCD schermpje bovenop raadplegen. En de sluitertijden knop geeft alleen maar een correcte keuze weer in de S of de M instelling. In de A of P instelling wordt de stand van die knop uiteraard genegeerd. Stel je die knop in op de wat vreemde aanduiding ‘⅓ step’, dan kun je de sluitertijd juist met het instelwiel kiezen, zoals bij de gangbare digitale Nikon camera’s het geval is. Het andere instelwiel dient dan om het diafragma in te stellen bij de moderne Nikon objectieven. Tenslotte kan er een ‘echte’ draadontspanner gebruikt worden, de ontspanknop heeft de daarvoor benodigde schroefdraad aansluiting. Maar het is verder wel helemaal een moderne digitale camera, dus kan er ook via een WIFI aansluiting en een mobiel gewerkt worden, en het Nikon CLS flits-systeem wordt ook volledig ondersteund. Ondanks al die mechanische instellingen en de degelijke bouw is het gewicht mooi gering gebleven. De camera voelt heel goed in de hand, misschien kan ik daarvoor het woord vertrouwd ook gebruiken, ik heb ook met de oude voorbeelden gefotografeerd. En zeker de chroom uitvoering heeft een heel duidelijk opvallend karakter wat je als fotograaf kan helpen als je bij de klanten de indruk wilt vermijden dat je een ‘gewone’ camera gebruikt, zoals zij die zelf ook hebben. Verder is, een detail voor de liefhebbers, het Nikon logo voorop weer het oude, elders vindt je de moderne cursieve versie wel, zoals achterop onder het LCD scherm.
Ik vind het geen sterke zet van Nikon. Het merk laat daarmee zijn oren hangen naar de oudjes die blijven roepen om een ‘echt’ fototoestel, want zo heette een camera toen. Geen innovatie, geen doorbraken, geen groei.
Een sterk aanbod creëert zijn eigen vraag!