Maradona juicht tijdens de halve finale van het WK in Mexico in 1986 in de wedstrijd die Argentinië met 2-0 wint van België. © Guus Dubbelman
Als je het in Nederland over voetbalfotografie hebt, is er één naam waar je niet omheen kunt: Guus Dubbelman. We maakten een keuze uit zijn werk, waarbij wat de fotograaf betreft in elk geval vaststond dat het in zwartwit moest.
Dubbelman loopt niet voorop in de technische vernieuwingen in de fotografie. De kwaliteit van het beeld is waar het hem om gaat. In de jaren ’80 en ’90 stond hij dagelijks uren in de doka, op zoek naar de perfecte afdruk.
Uiteraard werkt hij al jarenlang digitaal en in kleur, maar wie diep in zijn hart kijkt, ziet een man die het gelukkigst is in een wereld in zwartwit.
Een portfolio van zijn hand in P/f nummer 6 (begin juli in de kiosk) met een aantal foto’s die een verhaal vertalen.
Met veel bewondering heb ik in de jaren tachtig Guus aandachtig aanschouwd, zittend enkele meters van hem vandaan met mijn Nikon EM :-) Ik ben was altijd jaloers op zijn kijk op het voetbal. Hij is een van de nestoren van deze sport. Als ik aan Guus denk denk ik in een adem aan wijlen Robert Collette. Unieke grootheden van die tijd. Ik moet Pim Ras nu uitroepen tot een van onze beste voetbalfotografen van het heden, zonder Guus te kort te doen! Applaus!
Met zwart-wit zet je toch een unieke sfeer neer. Prachtig!