Er zaten een paar tekortkomingen in de E-P1, zoals een tragere autofocus en het ontbreken van een zoeker. Daar komt de E-P2 in tegemoet.
Fotografen zijn eigenlijk gewoontedieren: een camera houd je voor het oog. Dat fotografeert prettiger, je hebt minder last van zonlicht en je zou minder opvallen. Het laatste argument is mager, want ik denk dat je met een camera op een armlengte voor je eerder opgaat in het publiek. Maar toch willen we de zoeker…
Bas de Meijer vergelijkt in P/f nr.1 van 2010 de E-P2 met voorganger E-P1.
