Hoewel het aantal camera’s dat in het middenformaatsegment wordt verkocht niet groot is, zijn er toch behoorlijk veel fabrikanten die deze systemen aanbieden. En gezien de hoogte van de investering is het maken van een minder juiste keuze, een camera die voor jou fotografie achteraf toch niet de handigste was, nogal riskant.
Het maken van de juiste keuze is best lastig, want de kwaliteit van alle systemen is hoog. De verschillen zitten in de kleine zaken. Maar wanneer het gaat om het deel van de fotografie waarin alles telt, kan nu juist een klein aspect de keuze bepalen
Een eerste keuze is die tussen de ‘gesloten’ en de ‘open’ systemen waarbij men kan kiezen uit camera’s van bijvoorbeeld Leica, Pentax, Hasselblad, Sinar en Megavision.
Om de hoge beeldkwaliteit te krijgen die je van een middenformaat systeem verwacht, moet de kwaliteit van de objectieven hoog zijn. Voor het Pentax systeem zijn er vooral wat oudere objectieven, die leveren niet de hoge kwaliteit die de camera kan opnemen. De beste objectieven vind je in het Leica S systeem. De andere merken zitten tussen deze beide uitersten, waarbij de verschillen wel zichtbaar maar niet dramatisch groot zijn.
Om de hoogste scherpte uit het systeem te kunnen halen moet het AF-systeem, of het handmatig scherpstellen ook met een extreem hoge nauwkeurigheid verlopen. Hier zijn de gesloten systemen Pentax, Leica en Hasselblad in het voordeel. Bij de Pentax kun je de AF zelf bijstellen, de Leica en de Hasselblad worden in de fabriek perfect afgesteld. Een open systeem als de PhaseOne camera wil nog wel eens een kleine afwijking vertonen, het systeem kan dan in de fabriek worden gecorrigeerd.
De uiteindelijke keuze voor een bepaald systeem zal niet alleen afhangen van het prijskaartje. De vraag welk van de systemen het beste bij de fotograaf past, is minstens net zo belangrijk.
