Op een leeftijd dat menigeen van haar generatie achter de geraniums zit of op de kleinkinderen past, zwerft Marrigje de Maar (1944) met haar camera over de wereld. Tijdens Fotofestival Naarden exposeert De Maar ‘Sediments, 2012’; pinhole fotografie gemaakt tijdens haar reis door Nepal.
In de afgelopen tien jaar was De Maar in Nederland, Finland, Japan, Nepal, vijf keer in China en twee keer in Rusland. En nu wandelt ze door Japan, in het kielzog van Takamure Itsue, die in 1918 als 24-jarige een 1.400 kilometer lange pelgrimstocht liep langs 88 kloosters.
Niet dat De Maar iets met religie of kloosters heeft. Integendeel. Hoe meer ze ervan weet, hoe meer het haar tegenstaat. Wat haar in die kloosters aanspreekt, is de vertraging in het tempo. Die harmonieert met haar langzame manier van reizen en haar trage manier van fotograferen. Van leven. Door de lange belichtingstijden van pinhole fotografie zie je geen mensen in beeld. Tenzij ze langzaam bewegen of lang in beeld zijn. Dan zie je een monnik, meestal met bewegingsonscherpte. Het is bijna uit de begintijd van de fotografie, toen je op straat alleen de schoenpoetser zag, de enige die niet bewoog.
Marrigje de Maar wil haar belevenissen fotograferen. Ze loopt die route voor zichzelf en fotografeert onderweg de dingen die ze tegenkomt. En dan klinkt er toch iets boeddhistisch in wat ze zegt: voor haar is de weg net zo belangrijk als de bestemming.
