Beauty is de rode draad in het werk van Marcel van der Vlugt. Niet alleen beauty als schoonheidsideaal of als vorm van modellenfotografie, maar beauty als begrip, in de breedste zin van het woord. In veel van zijn foto’s zijn vrouwen te zien, vaak ook geheel of gedeeltelijk naakt. Maar naakt is in de foto’s van Marcel nooit een doel op zich.
©Marcel van der Vlugt: Don't touch Denny, 2006
Beauty is de rode draad in het werk van Marcel van der Vlugt. Niet alleen beauty als schoonheidsideaal of als vorm van modellenfotografie, maar beauty als begrip, in de breedste zin van het woord. In veel van zijn foto’s zijn vrouwen te zien, vaak ook geheel of gedeeltelijk naakt. Maar naakt is in de foto’s van Marcel nooit een doel op zich.
Achter iedere foto zit een idee, een fantasie, die in het beeld gestalte krijgt. En de zinnenprikkeling? “Dat is”, om met Freud te spreken, “all in the mind.” Voor het uitbeelden van zijn ideeën en fantasieën maakt Marcel veel, zelfs bijna uitsluitend, gebruik van vrouwelijke modellen. “Vrouwelijk schoon is een onuitputtelijke, eeuwige bron van inspiratie”, vindt Marcel. Bloot is daarbij nooit een uitgangspunt of een doel op zich. Aan de basis van iedere foto ligt altijd een concept, een idee. Zijn werk is een subtiel spel met suggestie en het verwachtingspatroon van de kijker.
