Lightroom 3: Bijna alles wat je nodig hebt
De nieuwe versie van Lightroom biedt de gebruiker enkele echte aanvullingen en verder veel verbeteringen op het technische vlak. Aan de interface is weinig gewijzigd. Vooral de importdialoog is flink onder handen genomen, waardoor het uiterlijk van die dialoog nu aansluit bij de rest van het programma. Maar het werkt wel wat lastiger.
Wat blijft is de filosofie van het programma: het bieden van in feite alles wat je als fotograaf nodig hebt om je foto’s na de opname te verwerken tot het gewenste resultaat. Dat kan dan een foto zijn om af te leveren, om af te drukken, of zelfs rechtstreeks op Flickr te plaatsen als dat je ding is.
Van de aanpassingen die nog niet mogelijk waren in Lightroom 2 is de optie gebouwen ‘recht’ te zetten een leuke nieuwigheid. Dat doe je dan in het RAW-bestand zelf, met als voordeel dat het ook altijd weer ongedaan kan worden gemaakt. En je krijgt er geen extra bestand als kopie bij. Versies zijn wel mogelijk, op verschillende manieren zelfs, maar het zijn virtuele versies binnen Lightroom die geen fysieke ruimte op je vaste schijf innemen, althans niet van enige betekenis.
Een belangrijk verschil is de ruisonderdrukking. Die schijnt technisch op een andere manier te werken dan bij eerdere versies, en dat is zichtbaar. Wanneer je het wilt, kun je behoorlijk extreem ver de ruis verwijderen, met uiteraard enig scherpteverlies als gevolg, maar je kunt de balans tussen beide uitersten goed opzoeken. Helderheids- en kleurenruis kunnen gescheiden worden beïnvloed.
Tot de nieuwe opties behoort ook de curve, die nu geheel vrij kan worden getekend; mooi als je weet waarom. De vignettering kent enkele opties om het effect wat te variëren. En er kan korrel worden toegevoegd, vooral heel zinvol als je eerst ruis hebt verwijderd, maar smaken verschillen. Wat bij alle instellingen erg handig is, is de optie een schuif weer op ‘nul’ te zetten door op de naam van de aanpassing te dubbelklikken.
Je kunt je al eerder gemaakte foto’s gewoon in de bibliotheek openen, en er verandert dan niets aan de RAW-verwerking. Je moet de nieuwe methode doelbewust aan de al eerder verwerkte opnamen toekennen, iets dat je overigens in één minuut aan 15.000 foto’s kunt doen; het echte rekenwerk volgt dan wel als je ze echt gaat bekijken. En dat rekenwerk omvat dan verschillende nieuwe extra opties.
De RAW-verwerking is volledig uitwisselbaar met Camera RAW versie 6.1, zoals wordt gebruikt in Photoshop CS5. En wil je beide programma’s door elkaar gebruiken, dan ligt het voor de hand beide ook op dezelfde versie te houden.
Het programma blijft zich verbeteren, maar er blijft altijd iets te wensen over. Zo is in Lightroom 3 de optie videobestanden binnen te halen aanwezig, maar je kunt die niet zonder extern hulpprogramma bekijken of wijzigen. Je kunt er binnen Lightroom zelf dus eigenlijk niets mee. Dat is dan iets waar Aperture van Apple een duidelijke voorsprong heeft. Maar Lightroom 3 is een prachtig programma, waarmee je als fotograaf vrijwel alles met je foto’s kunt wat je ermee hoeft te kunnen. Voor de nieuwe versie geldt dat je veel van de verbeteringen niet echt ziet, maar wel merkt. Alleen voor echt complexe zaken en montages heb je dan Photoshop nog nodig.
