In het leven van een fotograaf draait het bijna dagelijks om keuzes maken. Niet alleen technische keuzes, soms ook ethische. Ga ik wel of niet naar het rampgebied? Wat breng ik wel of niet in beeld? Wat wil ik met mijn fotografie vertellen? Wat moet het beeld uitstralen? Als de keuzes in het veld zijn gemaakt volgen de keuzes achter de computer. Puur laten of bewerken? Welke beelden hebben de meeste impact, passen het beste bij de klant of laten het beste je eigen signatuur zien?
Keuzes moet je ook maken als het gaat om het samenstellen van een portfolio. Om te laten zien aan een klant, voor op je website, maar ook als het gaat om het inzenden van een portfolio voor een wedstrijd zoals de Pf Portfolioactie. Sommige fotografen hebben moeite met het maken van de juiste keuzes. We zagen tijdens de jurering van de portfolioactie schitterende beelden, maar we misten soms een eigen signatuur, of de beelden pasten totaal niet bij elkaar. Voor de jury, Lars Boering, Ilona Hartensveld, Elmer van Marel, Marcel Christ en ondergetekende, was het eveneens een kwestie van keuzes maken. Na een aantal selectieronden waren we er unaniem over uit. De jury had haar keuze gemaakt, een winnaar met in ieder geval een duidelijke eigen signatuur.
Het lukte mij niet om voor dit voorwoord te kiezen voor één onderwerp. Er is namelijk nog iets dat niet onbesproken mag blijven. De oprichting van de Dutch Photographers (DuPho). De afgelopen jaren is er keihard aan gewerkt om binnen Nederland één beroepsvereniging te krijgen voor de fotografie. Het is gelukt, alle bestaande vakverenigingen hebben ervoor gekozen zich aan te sluiten. Felicitaties zijn zeker op z’n plaats voor een ieder die daar een aandeel in heeft gehad. Rest voor de fotograaf alleen nog de keuze om wel of niet lid te worden. Je hebt altijd mensen die sceptisch zijn, die de hakken in het zand steken bij iedere verandering. ‘Laat ze eerst maar zien wat ze allemaal voor ons gaan betekenen’, is een veel gehoorde uitspraak. Ook dat is een keuze. Maar geen keuze waar je de beroepsgroep mee vooruit helpt. De vereniging heeft alleen kans van slagen als ze een achterban heeft die ze op een positieve manier kan helpen bij het maken van de juiste keuzes. Die ze terugfluit en in discussie gaat als ze er een keer naastzit, die ze motiveert als het even lastig is en die ze van input voorziet om de discussie aan te gaan. De ‘drijvende kracht’ achter de DuPho, Lars Boering, heeft inmiddels het directeurschap bij World Press Photo geaccepteerd. Aan een ander de eer de DuPho tot een succes te maken.
Rest ons nog om een heleboel mensen te feliciteren met hun keuzes. Carla Kogelman als winnares van de Portfolioactie, Lars Boering met zijn keuze voor de World Press Photo en alle fotografen die ervoor hebben gekozen mee te gaan in de overstap naar de DuPho. Gefeliciteerd! Het ga jullie goed.
Ps. Op maandag 12 januari is in Pakhuis de Zwijger tijdens de Donkere Kamer de officiële uitreiking van de Portfolioprijs. Hier kan de winnares onder andere een prachtig Eizo-scherm in ontvangst nemen.
De uitspraak, (Wat moet het beeld uitstralen? Als de keuzes in het veld zijn gemaakt volgen de keuzes achter de computer. Puur laten of bewerken?) is de huidige fotografie.
Die uitspraken vind je over het algemeen alleen bij leidinggevende die andere uitspraken niet nodig hebben.